رمان «انجمن حلزونهای چپگرد» نوشتهی مهسا علیون در فضایی نیمهدیستوپیایی یا ضدآرمانشهری روایت میشود و داستانش در آیندهای نامشخص میگذرد. عنوان کتاب اشارهای نمادین دارد به گروهی از افراد که بر خلاف جریان عمومی جامعه حرکت میکنند؛ افرادی که تلاش میکنند مسیر متفاوتی را انتخاب کنند و با جریان رایج هماهنگ نباشند.
در داستان، جامعهای تصویر میشود که قوانین و نظم خاص خودش را دارد، نظمی که بیش از آنکه انسانی باشد، ساختاری و مهندسیشده است. در دل این فضا، گروهی با نام «انجمن حلزونهای چپگرد» شکل گرفتهاند که با این نظم رسمی زاویه دارند. شخصیتهای اصلی کتاب از اعضای این انجمن یا اطرافیان آن هستند که هرکدام با مسائل فردی و اجتماعی درگیرند. روایات آنها از تجربههایشان با جامعه و انجمن، در قالب روایتهای شخصی یا درونی بیان میشود.