شاعر و نویسنده و روزنامه‌نگاری که در آلبانی به دنیا آمد. فقیرترین کشور اروپایی که زیرسلطه انور خوجه یک حکومت کمونیستی را تجربه می‌کرد اما حتی از بلوک شرق هم منفک شده بود. در اوایل دهه‌ی 1990 میلادی، به خاطر فشارهای رژیم انور خوجه، مجبور به ترک وطن شد. در فرانسه پناهندگی سیاسی گرفت، به عضویت دائم فرهنگستان فرانسه درآمد و کمی بعد، نشان لژیون دونور گرفت. او، نخستین برنده‌ی جایزه‌ی من‌بوکر بین‌المللی نیز هست: اسماعیل کاداره! اما او واقعاً کیست؟
نغمه ای برای الاگری بر ریل افسانه همچون یک قطار حرکت می‌کند. خیلی از افسانه‌ها در ذهن مردم ماندگار می‌شوند و نام‌شان هیچ وقت از روایت و نقل نمی‌افتد. اما در کنار این‌ها، افسانه‌های دیگری هم هستند که از یاد می‌روند و دیگر هیچ مادربزرگی را پیدا نمی‌کنند تا رویاهای مکتوب یا شفاهی یک ملت را از دل تاریخ بیرون بکشند و به گوش مردم برسانند.
اینجاست که نویسنده هایی مثل دیوید آلموند دست‌به‌کار می‌شوند و با قلمشان مثل نوش‌دارو‌ها اما به موقع، بالای سر سهراب‌های ادبیات می‌رسند و نمی‌گذارند هیچ روایتی بدون خواننده و شنونده باقی بماند.
نام فامیلت فرمانفرما باشد، در دهه چهل میلادی رفته باشی نیویورک و با هنرمندان درجه اول بین‌المللی مثل اندی وارهول حشر و نشر داشته باشی و آثارت در موزه گوگنهایم به نمایش درآمده باشد. منیر فرمانفرمایان یک اتفاق در هنر معاصر ایران است. کتاب «منیر» حاصل گفتگویی است بین فرمانفرمایان و هانس اولریش‌ابریست که البته در طول گفتگو مهمانان دیگری چون فرانک استلا هم به آن اضافه می‌شوند. این کتاب ترجمه‌ای است از Minor-Work on paper و انتشار آن در ایران با موافقت ناشر و همکاری گالری راه سوم در دبی صورت گرفته است.
Thanks for clicking. That felt good.
Close
