پدر پیرسون، کشیش دوره‌گرد، با دختر شانزد ساله‌اش، لنی، در راه‌اند که ماشین‌شان در بیابان از کار می‌افتد. کار خدا است یا دست تقدیر که از تعمیرگاه گرینگو باوئر و تاپیوکا، وردست جوانش، سر در می‌آورند. ناچار اتراق می‌کنند. کشیش، وسط برهوت بین مشتی آهن پاره و قراضه بساط موعظه‌ای بی‌وقت پهن می‌کند. بی‌آن‌که بداند توفانی در راه است.
اثری به یاد ماندنی از سلوا آلمادا، صدایی تازه و نویدبخش در ادبیات آرژانتین.

(از متن ناشر)