
از زنانهنویسی تا تاریخنگاری
صورتهای درد روایتهایی عمیق و خوشخوان از روزمرگیهاست، مشحون از دروننگری و خویشتنشناسی و یك ژرفانگری مطبوع كه با خودش تامل میآورد و این همه با نثر و ادبیاتی دلپذیر و مخملین و شاید اگر به آن تقسیمبندیهای متداول باور داشته باشی، این داستانهای درست پرداختشده با مضامین مشابهشان، زنانهنویسیهای پخته و پاکیزهای به شمار آیند که به دنبال رنجهایی مگو، تنهاییهایی عمیق، و فرسایندگی زندگیهای مادرانهاند.