«خانم دلووی گفت که گل را خودش می‌خرد» این جمله آغازین رمان خانم دلووی ویرجینیا وولف است که در چند ماه گذشته خیلی از کاربران توییتر با آن بازی کردند. این بار خانم دلووی خودش مواد ضدعفونی را می‌خرید یا حتی ماسک و خلاصه هرچیزی که به بیماری همه‌گیر مربوط می‌شود. ایوان کیندلی در این مقاله به ریشه توجه انگلیسی‌های قرنطینه‌شده به رمان وولف پرداخته است.
خانم دلووی در ۱۹۲۳، پنج سال بعد از آنفولانزای همه‌­گیر جهانی که بین پنجاه تا صد میلیون نفر را کشت، نوشته شده است. کلاریسا دلووی یکی از نجات‌­یافتگان است. حالا شاید بهتر از دوران قبل از قرنطینه بتوان ریشه لذت کلاریسا از عمل ساده‌ای چون پیمودن شهر را دریافت. با این حال شوق زندگی کلاریسا با حس ترسی پنهان آمیخته است.