سفرنامه‌ی ناصرِخسرو دهمین کتاب از «مجموعه‌ی بازخوانی متون»‌ است. هر کتاب‌ این مجموعه شامل یکی از متون نثر کهن فارسی است، با مقدمه و ویرایش جعفر مدرس‌صادقی. کار مدرس‌صادقی «تصحیح متن» نیست، چون مبنای کار او نه نسخه‌های خطی که معتبرترین چاپ‌های متون است. بازنویسی و تلخیص هم نیست، اما با «عین متن» هم فرق دارد و جایگزین چاپ‌های اصلی نمی‌شود، به‌ویژه برای تحقیق و استناد. آیا این کتاب جدید، همان‌طور که ادعا شده، برای خوانندگان غیرحرفه‌یی مفید واقع می‌شود؟