در روایت نویسنده از جنایت‌های شخصیت اول داستان، اتفاقا هیچ نقطه تاریک، مبهم یا معماگونه‌ای نظیر آثار کلاسیک نمی‌بینیم. همه چیز مشخص است، قاتل، انگیزه و قربانی. چیزی که اثر دانلد ادوین وست لیک را به اثری مورد توجه تبدیل می‌کند، منطق راوی در توجیه جنایت‌هایش و نسبت آن با تجربه‌ی یک فرد متعلق به طبقه متوسط جامعه است.