اسلاوی ژیژک، جورجیو آگامبن و آلن بدیو. سه فیلسوفی که اولی در همان ماه‌های آغازین بحران بیماری عالمگیر کرونا کتابی نوشت و دو دیگر در اندازه مقالاتی درباره دنیای حین و بعد از این بیماری نوشتند. گل کاتز در این مقاله این سه دیدگاه را باهم مقایسه می‌کند. او در عین انتقاداتی که به تندی مطرح کرده، جسارت یا حساسیت سیاسی ژیژک را می‌ستاید. «یک بیماری عالمگیر ممکن است یک انقلاب نباشد، حتی به یک انقلاب منتهی نشود، اما می‌تواند چیزی باشد که ژیژک «یک انقلاب فلسفی» می‌نامد»