برچسب: کتابخانه، روبرت صافاریان

هیچکس نباید وارد شود. هیچکس نمی‌تواند. هیچکس حتی اگر بخواهد موفق به این کار نمی‌شود. کتابخانه از خود دفاع می‌کند، با بی‌کرانگی‌اش مثل حقیقتی که در خود جا داده، با فریبکاری‌اش مثل ضلالتی که در خود محفوظ نگه داشته. آن جا در عین حال که هزارتوی روحانی است، هزارتوی دنیوی هم هست. ممکن است وارد شوی و بیرون نیایی.