برچسب: کافکایی

فرانتس کافکا: انسان زمان خود و زمان ما (۲۰۱۷) دریچه‌ای است برای ورود به دنیای این نویسنده‌ی نامدار، کتابی کم‌حجم و مصور که خواننده‌ی نه‌چندان آشنا با کافکا را، بی‌آنکه بترساند یا (به‌قول مترجم) گرفتار «جملات کش‌دار و ثقیل» کند، با شخصیت، خانواده، سبک زندگی، و مهم‌ترین کارهای او آشنا می‌کند. کتاب، همان اندازه که خواندنی است، «دیدنی» هم هست. درواقع، سهم تصویرگر (رناتا فوچیکوا) اگر بیش از سهم نویسنده (رادک مالی) نباشد، کمتر هم نیست؛ اغلب صفحه‌های کتاب مصور است و بسیاری از آنها هم کاملاً به تصویرسازی‌های سیاه‌وسفید فوچیکوا، با حال‌وهوای «کافکایی»، اختصاص یافته.

اصطلاح «کافکایی» را این روزها زیاد به کار می‌برند، و حتی کسانی هم که تابه‌حال اثری از فرانتس کافکا نخوانده‌اند. پیتر کوپر اصطلاحِ «کافکایی» را، در جدیدترین کتابش با همین عنوان، در دقیق‌ترین معنایش به کار می‌برد: «برگرفته [از] یا منسوب [به] آثار فرانتس کافکا». کتاب کوپر مشتمل بر چهارده داستان کوتاه کافکا، به‌شکل قصه‌ی مُصوّر (کُمیک)، است. کوپر، برای خوانندگانی که آشنایی اندکی با داستان‌های اصلی کافکا دارند راهی مطمئن پیش رو می‌گذارد و فاکت‌های متنوعی ارائه می‌دهد که شاید شگفت‌زده‌تان کند و احتمالاً تعریف‌تان را از [مفهوم] کافکایی‌بودن غنی‌ خواهد کرد.