انقلابیونی که به جای سنگ، توئیت پرتاب می‌کردند
نکته حائز اهمیت در انقلاب‌هایی که در بستر شبکه‌های اجتماعی اینترنتی شکل گرفت این است که این جنبش‌ها اغلب بدون رهبر بودند و این موضوع، رسانه‌ها (در معنای رسانه‌هایی همچون خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها و تلویزیون‌های خبری) را به شدت عصبی می‌کرد زیرا چهره‌های برجسته، در هر کنش جمعی، عناصر ضروری در شیوه روایت‌گری رسانه‌ها هستند. این جنبش‌ها اغلب بی‌رهبر بودند، نه به دلیل فقدان آرزومندان رهبری بلکه به دلیل بی‌اعتمادی خودجوش و عمیق بیشتر مشارکت‌کنندگان جنبش نسبت به هرگونه نمایندگی و تفویض قدرت.