برچسب: پروست

سلین، هنوز و شاید تا همیشه جای بحث باقی می‌گذارد. به‌خصوص وقتی درمورد تفکیک یا عدم تفکیک بین هنرمند و زندگی و عقایدش، با هنرش فکر کنیم. دامیان کاتانی کتابی به نام «لویی فردینان سلین؛ سفر به سوی افراط» نوشته است که توجه مایکل وود در لندن ریویو آو بوکز را جلب کرده و به بررسی این کتاب نشسته است. او می‌نویسد: «وقتی کاتانی به یهودی‌ستیزی و به‌ویژه نوشته‌های دیوانه‌وار سلین در اواخر 1930 می‌پردازد، این تناقضات بیشتر هم می‌شود. کاتانی عملاً می‌گوید که تنفر نسبت به یهودیان هیچ اشکالی ندارد مگر این که حکم قتل‌شان را صادر کنید!» مایکل وود با نویسنده کتاب موافق نیست.

موزه هنرهای معاصر بعد از 3.5 سال بازگشایی شد. البته که این اتفاقی است در حوزه هنرهای تجسمی اما برپایی نمایشگاهی از آثار مهدی سحابی مترجم چیره دستی که با کار بزرگش در ترجمه «در جستجوی زمان از دست رفته» مارسل پروست به یادآورده‌ می‌شود؛ بهانه‌ای شد تا سراغ موزه و البته سحابی برویم. در بخشی از بیانیه این نمایشگاه می‌خوانیم: «او انسانی چندوجهی است که نقش پررنگش در فضای تجسمی ایران زیر سایه خروارها فعالیت ادبی‌اش از دیده‌ها پنهان ماند.»

پروست چه دارد که این همه کنجکاوی قشر کتابخوان را برانگیخته است؟ وفور کتاب‌هایی پیرامون مارسل پروست نویسنده‌ی نامدار فرانسوی و انتشار هر آن چه به نوعی به او مربوط می‌شود، موضوعی است که آدام گوپنیک نویسنده‌ی نیویورکر را به فکر انداخته است. آن‌چه می‌خوانید ترجمه‌ی بخشی از مقاله‌ی گوپنیک است که بیشتر به معرفی و توصیف انواع و اقسام کتاب‌های مرتبط با پروست که در سال‌های اخیر منتشر شده‌اند اختصاص دارد و چیدن مقدماتی برای پاسخ به پرسش اصلی طرح شده در ابتدا: پروست چه دارد که این همه کنجکاوی قشر کتابخوان را برانگیخته است. مقاله‌ طولانی است و در این‌جا بیشتر بخش‌هایی از آن ترجمه شده‌اند که توصیفی از صورت مساله به دست می‌دهند.