چرا حمیدرضا صدر درباره‌ی هوشنگ گلمکانی چیزی ننوشت؟
وقتی خاطره‌نویس «از میان انبوه ماده خامی که زندگی در برابرش نهاده بر آدم‌ها، مکان‌ها و رویدادهای خاصی تاکید می‌کند»، چه می‌کند؟ در واقع آن‌ها را برمی‌گزیند و درباره‌شان می‌نویسد. با باقی آدم‌ها و مکان‌ها و رویدادها و دوره‌های زندگی چه می‌کند؟ بسیاری از آن‌ها را حذف می‌کند. پرسش مهم این است که با چه معیار یا معیارهایی این کار را می‌کند؟ نویسنده یادداشت کتاب «از قیطریه تا اورنج کانتی» را مثل یک نمونه تحقیقی از این حیث مورد بررسی قرار می‌دهد.