برچسب: نوبل

این مقاله معرفی کتاب جای مردان نوشته‌ی آنی ارنو است. مقاله در سال ۲۰۲۰ نوشته شده و پس از این‌که این نویسنده‌ی فرانسوی برنده‌ی جایزه نوبل شد، بازنشر شده است. نویسنده‌ی مقاله ضمن مروری بر محتوای کتاب فوق که اساساً درباره‌ی خانواده‌ی اِرنو و بخصوص پدر او و مناسبات نویسنده با پدرش است، ویژگی‌های خاطره‌نویسی را بررسی می‌کند و از آن چون هنری که لازمه‌اش نوعی بی‌رحمی نسبت به بستگان نزدیک است، یاد می‌کند.

برنده‌ی نوبل ادبیات سال ۲۰۲۲ از فرانسه آمد: آنی ارنو نویسنده ۸۲ ساله فرانسوی که هرسال در موسم اهدای جایزه نوبل نامش مطرح می‌شد. ارنو بعد از آلیس مونرو، سوتلانا الکسیویچ، اولگا توکارچوک و لوییز گلیک پنجمین زنی است که در دو دهه اخیر برنده نوبل ادبی شده است. ارنو به‌خصوص برای نوشتن زندگی‌نامه‌های جمعی شهرت دارد. نوشتن از «من» برای او یعنی نوشتن از یک طبقه و نسل و دوران. «من» نویسنده برای آنی ارنو در جمع معنا پیدا می‌کند.

هر سه جایزه ادبی مهم امسال (2021) به نویسندگان آفریقایی رسید. از دیمون گالگوت (بوکر) تا محمد بوگار سار (گنکور) و عبدالرزاق گورنه (نوبل). در این مقاله، الکس کلارک نویسنده‌ی نشریه‌ی گاردین تلاش می‌کند توضیح دهد این جوایز ادبی، برای نویسندگان ساکن آفریقا و آفریقایی‌های دیاسپورا چه معنایی دارد؟ چه درهایی را به روی آنان خواهد گشود؟ و چه تاثیری بر نسل آینده‌ی نویسندگان آفریقایی خواهد گذاشت؟

کازوئو ایشی‌گورو در ناگازاکی ژاپن به دنیا امد. پنج سال داشت که همراه خانواده‌اش به انگلستان مهاجرت کرد و تا سال‌ها هیچ‌وقت به ژاپن بازنگشت. نطق او در مراسم اهدای جایزه نوبل سال 2017 از ژاپن شروع می‌شود. معنای ژاپنی بودن برای او و زندگی‌اش در مقام مهاجری که جز چهره ژاپنی هیچ نشانی از انگلیسی نبودن در خود ندارد. ایشی گورو جوایز ادبی متعددی تاکنون گرفته است. از نشان افسر والامقام امپراطوری بریتانیا گرفته تا شوالیه‌ی ادب‌وهنر فرانسه و بوکر و جایزه‌ی نوبل ادبیات به‌خاطر هفت رمان و چندین داستان کوتاه. آن‌چه در ادامه خواهید خواند، متن کامل سخنرانی او در شب دریافت جایزه‌ی نوبل است. کمی مفصل‌تر از مقالات معمول وینش است اما از خواندنش پشیمان نمی‌شوید.

آلبرکاموی فیلسوف؛ پس از بردن جایزه نوبل برای تشکر ابتدا به مادرش و سپس به آموزگار دوران دبستانش فکر کرد. ‌کامو یک نامه‌ی قدردانی به معلمش لویی ژرمن نوشت. بنابر نامه‌های (ثبت شده در Note), این آموزگار کسی است که استعداد آلبرکاموی جوان را پرورش داد و او را به راهی هدایت کرد که سرانجام توانست شاهد مقالات و رمان‌های پرافتخار و شایسته‌ی جوایز او باشد.

نشریه گاردین بعد از اعلام عبدالرزاق گورنه به عنوان برنده نوبل ادبیات سال 2021 گفت‌وگویی با او انجام داده است. رمان‌های عبدالرزاق گورنه درباره‌ی تبعید و رنجِ از دست دادن هستند. جالب است بدانید که تا پیش از اعلام نامش توسط کمیته‌ی نوبل، منتقدان استقبال متوسطی از آثارش داشتند. اما حالا، عبدالرزاق گورنه دومین مرد مشهور زنگبار است و 840 هزار پوند هم از گذشته ثروتمند‌تر! او یازدهم اکتبر درباره‌ی نژادپرستی، اتوبوس‌های بریتانیایی و پریتی پتل وزیر کشور بریتانیا با خبرنگار گاردین سخن گفته است.

جایزه نوبل در چندسال اخیر به پیش‌بینی‌ناپذیرترین جوایز تبدیل شده. برنده امسال آن عبدالرزاق گورنه است. نویسنده‌ای تانزانیایی که در 1948 در زنگبار در ساحل شرقی آفریقا به دنیا آمده، از زمان دانشجویی به بریتانیا رفته و سال‌‌ها در بریتانیا استاد ادبیات پسااستعماری بوده است. آقای گورنه، بعد از نوبلی که وله سوینکای نیجریه‌ای در سال 1986 گرفت، دومین نویسنده سیاهپوست آفریقایی است که به این افتخار در دنیای ادبیات می‌رسد.