برچسب: محمد حزبایی

«برای درک آنچه امروز از سر می‌گذرانیم، ناگزیر از واکاوی گذشته نزدیک هستیم».. «آیا پدرانی را نمی‌شناسی که دوست دارند فرزندان‌شان را در هر مرحله از عمر به تصویر بکشند؟ می‌خواستم تصاویر پیاپی از وطنی ترسیم کنم که خوش و خرم شناختمش و اکنون آن را بر تخت ناتوانی و متلاشی شدن می‌بینم.»..نوشتن فراوان است و مطالعه اندک. در چنین فراوانی برخی رمان‌ها جز چند ده خواننده‌ای نصیب‌شان نمی‌شود»… این‌ها بخش‌هایی است از حرف‌های انعام کجه‌جی نویسنده زن عراقی درباره وطنش. در این گفت‌وگو ابتدا این نویسنده به خوبی معرفی شده و سپس در طول مصاحبه می‌توانیم ببینیم او از نویسندگی چه می‌فهمد و در نوشتن دنبال چیست.

نویسنده عراقی بودن و دور از وطن زندگی کردن یعنی چه؟ آدم‌های رمان‌های سنان آنطون، از دل خیابان‌های بغداد می‌آیند. در میان خیابان‌های درگیر با خشونت و اشغال و انفجار و فرقه‌گرایی. این آدم‌ها از دل نویسنده می‌آیند. نویسنده‌ای که هزاران کیلومتر دورتر زندگی می‌کند و اما شخصیت‌های عراقی رمان‌هایش درونش زنده‌اند.
محمد حزبایی روزنامه‌نگار و مترجم ادبیات عرب در ابتدای این متن سنان آنطون را معرفی کرده است و در ادامه نوشته‌ای از او را درباره سومین باری که بعد از مهاجرت به بغداد بازگشته ترجمه کرده است. آنطون از قول بورخس نوشته کتاب استمرار حافظه و خیال است. می‌توان اضافه کرد وطن هم در ذهن نویسنده استمرار پیدا می‌کند.

نام‌هایی از ادبیات عرب در ایران و بین خوانندگان فارسی‌زبان معروفند. نام‌هایی که احتیاج به معرفی کمتر دارند. نجیب محفوظ رمان‌نویس مصری، محمود درویش و نزار قبانی و آدونیس و غسان کنفانی شاعران فلسطینی و سوری و یا غاده السمان. اما از عمان و یمن در ساحل اقیانوس هند تا آن سوی دنیا مراکش در ساحل اقیانوس اطلس به زبان عربی صحبت می‌کنند و ادبیات عرب چشمه‌ای جوشان است با چهره‌هایی که سال به سال از این دنیا به جهان معرفی می‌شوند. ما چقدر دنیا و ادبیات عرب و چهره‌های جدید آن را می‌شناسیم؟