برچسب: محمدجعفر محجوب

در این نوشته با «منظومه‌های عاشقانه» کار داریم، داستان‌های منظوم و بلند چندهزار بیتی، در قالب مثنوی، که معمولاً عنوانشان برگرفته از نام‌های دو شخصیت اصلی داستان است:‌ دلدار و دلباخته؛ بیژن و منیژه، زال و رودابه، وَرقَه و گُلشاه، ویس و رامین، خسرو و شیرین…

در سوگ عشق و یاران کتابی‌ست شامل پنج یادنامه درباره‌ی هوشنگ مافی، سهراب سپهری، امیرحسین جهانبگلو، محمدجعفر محجوب و اسلام کاظمیه که سه مورد اول آن پیش‌تر از سوی انتشارات خاک لندن منتشر شده بود. مسکوب در این کتاب علاوه بر سوگ، از قصه‌های رنج و بیماری، دوری از وطن، مهاجرت و رفاقت هم نوشته است و به این ترتیب در کسوت جستارنویسی کارکشته در اطراف مفهوم «مرگ» پرسه زده و ایده‌پردازی کرده است.