برچسب: فلسفه

ساکارینا مثل بسیاری از کودکان تک‌فرزند در دنیای مدرن، دوست همسن و سالی ندارد و حالا گرگ صمیمی‌ترین و تنها دوستش است که فقط خودش می‌تواند او را ببیند. انتخاب شخصیت گرگ ماسه‌ای برای یک دوست به نوعی کلیشه‌زدایی است، چرا که در داستان‌های قدیمی شخصیت منفی داستان‌هاست و حالا به شخصیتی راهنما، مشاور، همراه و هم‌بازی شخصیت اصلی داستان تبدیل شده است. حتی محل زندگی گرگ هم تازگی دارد، او کنار دریا زندگی می‌کند.

با نوشته‌هایی روبه‌رو هستیم که از یک موضوع خاص شروع می‌کنند و از آن‌جا به تاملات ادبی و کمابیش فلسفی راجع به آدمیزاد و اجتماع و جهان می‌رسند. مقدمه‌ی سه صفحه‌ای نویسنده توضیح می‌دهد که کتاب «ادای دینی است به تذکره‌نویسی» و «تقلا برای برساختن و در یاد نگه داشتن، دست‌وپا زدن به تمنای وصل کردنِ مسیرهای پیموده و نقل‌های شنیده و خواهش‌های ندیده که سر آخر قابی به دست دهد از یک «منِ» وهمی، …» هر فصل‌ کتاب یک «نوبت» خوانده می‌شوند و این «نوبت‌ها» از «آشپزی» شروع و به «راز» و «مرگ» ختم می‌شوند.

خاویر ماریاس که اندکی پیش از تولد 71 سالگی‌اش در یکی از بیمارستان‌های شهر مادرید از دنیا رفت، یکی از اصلی‌ترین ستون‌های رمان‌نویسی اسپانیا به شمار می‌آید. مدعی همیشگی جایزه‌ی نوبل، نویسنده‌ی 15 رمان، اولین و آخرین پادشاه جزیره‌ی خالی از سکنه‌ی ردوندا در کارائیب، اهل اسپانیا و ناظر بر همه‌ی بازی‌هایی که ما در طول زندگی انجام می‌دهیم… آلبرتو مانگوئل در این مقاله، به یک سوال ساده پاسخ می‌دهد: چرا باید آثار خاویر ماریاس را خواند؟

خیلی از افرادی که رشته‌ تخصصی‌شان فلسفه نیست، اسم ارسطو را شنیده‌­اند، با وجود این به سراغ خواندن آثار او نمی‌­روند. چه بسا آن‌ها فکر می­‌کنند که متون ارسطو مانند خیلی از فلاسفه، به سادگی قابل فهم نیست و جزء متون تخصصی‌­ای هستند که خواندن‌شان برای همه جذابیت ندارد. در صورتی‌که قلم ارسطو حداقل در برخی از آثارش برای همگان قابل درک است. «اخلاق نیکوماخوس» مکتب اخلاقی ارسطو را که معروف به «اخلاق فضیلت» است، به خوبی تبیین می‌­کند.

جاشوآ گرین می‌گوید: کشورها با هم واردِ جنگ می‌شوند و یکدیگر را می‌کشند نه به این دلیل که آدم‌های اخلاق‌گرایی نیستند بلکه به این دلیل که دیدگاهِ اخلاقیِ متفاوتی دارند. گرین اسمِ این پدیده را «تراژدیِ اخلاقِ عرفی» می‌گذارد و در «قبیله‌های اخلاقی» کتابِ 555 صفحه‌ایش برای حلِ این معما اندکی از دانشِ فلسفه و بسیار بیشتر از یافته‌های روان‌شناسیِ اخلاق و علومِ اعصاب استفاده می‌کند. تراژدی اخلاقِ عرفی به این دلیل اتفاق می‌افتد که مغزِ اخلاقیِ ما برای همکاریِ درون‌گروهی تکامل پیدا کرده است.

آرنه یوهان وِتلِسِن در کتاب «فلسفه‌ی درد» سعی کرده است، مقوله‌ی درد را از منظرهای متنوع فلسفی، روانکاوی، نقد فرهنگ و جامعه‌شناسی واکاوی کند تا بتواند جدای از سویه‌های منفی آن به سویه‌های مثبت درد -به‌خصوص در حس اضطراب- دست‌ یابد. متن نروژی کتاب «فلسفه‌ی درد» اولین بار سال ٢٠٠٤ زیرعنوانِ درد (Smerte) منتشر شد و در سال ٢٠٠٩ توسط جان آیرونز به انگلیسی (با عنوان A philosophy of pain) برگردانده شد. ترجمه‌ی فارسی این کتاب از متن ترجمه‌ی انگلیسی صورت گرفته است.