
پنج داستان موسیقی و شب
راوی هر پنج داستان کوتاه مجموعه شبانهها (آوازخوان، چه بارانی باشد چه آفتابی، تپههای مالورن، شبانه و نوازندگان ویلون سل) اول شخص است و به نظر میرسد نویسنده در پی ایجاد احساس همدلی با خواننده است. هر پنج راوی نوازندگان ساز هستند که عمدتاً به جایگاه موفقیتآمیزی در موسیقی نرسیدهاند و بهنوعی در شهر و دیارشان شکست را تجربه کردهاند و اگرچه در جایگاهی که هستند مأیوس از پیشرفت و رسیدن به موقعیتی بهترند اما عشقشان به موسیقی را حفظ کردهاند و در خلوت خویش به آن مشغولاند.