برچسب: عصب شناسی

جاشوآ گرین می‌گوید: کشورها با هم واردِ جنگ می‌شوند و یکدیگر را می‌کشند نه به این دلیل که آدم‌های اخلاق‌گرایی نیستند بلکه به این دلیل که دیدگاهِ اخلاقیِ متفاوتی دارند. گرین اسمِ این پدیده را «تراژدیِ اخلاقِ عرفی» می‌گذارد و در «قبیله‌های اخلاقی» کتابِ 555 صفحه‌ایش برای حلِ این معما اندکی از دانشِ فلسفه و بسیار بیشتر از یافته‌های روان‌شناسیِ اخلاق و علومِ اعصاب استفاده می‌کند. تراژدی اخلاقِ عرفی به این دلیل اتفاق می‌افتد که مغزِ اخلاقیِ ما برای همکاریِ درون‌گروهی تکامل پیدا کرده است.

احتمالاً این جمله را از همه‌ی کتابخوان‌هایی که می‌شناسید، شنیده‌اید: «یک رمان خوب می‌تواند ذهن و روح شما را در تصاویر و احساساتی بکر و بی‌نظیر غوطه‌ور سازد.» اما گمان نکنید که این فقط یک شعار شاعرانه است. شواهد محکمی برای اثبات تاثیرات مطالعه بر ذهن آدمی وجود دارند. در این مقاله (که در وب‌سایت Open Education Database منتشر شده است)، تاثیرات مطالعه بر ساختارهای ذهنی انسان مورد بررسی قرار می‌گیرد

بیشتر چیزهایی که ما به یاد می‌آوریم و باور داریم یا مخدوش است یا کاملاً اشتباه. به نظر می‌رسد مغز ما پیوسته در حال تولید مشاهده‌ها، خاطره‌ها و باورهای گمراه‌کننده است. باوجوداین، ما همچنان تمایل داریم درستی تجربیات خود را مسلم فرض کنیم. استیون نولا در کتاب ذهن فریبکار شما مخاطبانش را با ترفندهای مغز برای گمراه کردن و سوق دادن به سمت نتیجه‌گیری‌هایی آشنا می‌کند که ارتباط چندانی با واقعیت ندارند. درواقع کتاب ذهن فریبکار شما به بررسی مسئله فراشناخت پرداخته است؛ یعنی اندیشیدن درباره خودِ تفکر.

جانسون، فیلسوفِ طبیعت‌گرای آمریکایی است. او با استفاده از داده‌های علومِ شناختی و مغز سعی می‌کند در توصیفِ سنتیِ پدیدارشناختی بازنگری کند. به عبارتِ دیگر، مارک جانسون می‌خواهد پاسخِ پرسشِ قدیمیِ «من کیستم؟» را به شیوه‌ای جدید و با تکیه بر یافته‌های علومِ تجربی ارائه کند. جانسون برای این منظور ابتدا نشان می‌دهد «من» چیست و چگونه با «ذهن» و «معنا»ی ظاهراً غیرِ مادی و «جسم» و«بدنِ» مادی تعامل می‌کند.