خطر نظارت آن چیزی نبود که اُرول تصوّر می‌کرد
جُرج اُروِل مراقبت‌های دشوار پزشکی‌اش را مرتب به تعویق می‌انداخته تا نگارش [رمانِ] ۱۹۸۴ را تمام کند؛ کتابی نمایانگر عمیق‌ترین هراس‌های ما از عاقبتِ تمامیت‌خواهی، که هفتاد سال پیش منتشر شد. او کوشید تا جوامع بریتانیایی و آمریکایی را، نسبت به خطرات تمامیت‌خواهی که تهدیدی برای دموکراسی به‌شمار می‌رفتند، هشیار کند. تلقی ما از مقصود ارول، از زمان انتشار ۱۹۸۴ تا کنون، این بود که خطرات نظارتِ گسترده و کنترل اجتماعی تنها ریشه در حاکمیت دارند. اشتباه می‌کردیم. این خطا ما را در معرض تهدیدی به‌همان‌اندازه ویرانگر امّا به‌غایت متفاوتی قرار داده که متوجه آزادی و دموکراسی‌ست.