ادبیات پژوهشی درباره‌ی فروغ پر و پیمان است. این تحقیق‌ها را می‌شود هم در مطبوعات پی‌گرفت و هم در کتاب‌ها. نوشته‌ی حاضر بیش‌تر تمرکزش را بر روی مجلات و بررسی پژوهش‌هایی قرار داده که درباره‌ی شعر فروغ حرف تازه‌ای داشته‌اند. مرور این ادبیات از سال‌های ابتدایی دهه‌ی هفتاد تا سال‌های پایانی دهه‌ی نود شمسی در این نوشته محقق شده است.
ویلیام براون متأثر از ژیل دلوز پرسش «سینما چه می تواند باشد؟» را به پرسش «سینما چیست؟» ترجیح می‌دهد. کتاب در عین اینکه سعی می‌کند تمرکزش را روی این سوال بگذارد که سینمای دیجیتال چگونه چیزی است و می‌تواند باشد، از قابلیت‌های زیبایی‌شناسی و فلسفی سینمای آنالوگ هم غفلت نمی‌کند. در واقع نویسنده در ابر سینما در جستجوی منطق جدیدی برای فهم سینماست. منطقی که می‌توان رد پایش را حتی در سینمای آوانگارد پیشادیجیتال هم دنبال کرد.
ادبیات پژوهشی درباره‌ی فروغ پر و پیمان است. این تحقیق‌ها را می‌شود هم در مطبوعات پی‌گرفت و هم در کتاب‌ها. نوشته‌ی حاضر بیش‌تر تمرکزش را بر روی مجلات و بررسی پژوهش‌هایی قرار داده که درباره‌ی شعر فروغ حرف تازه‌ای داشته‌اند. مرور این ادبیات از سال‌های ابتدایی دهه‌ی هفتاد تا سال‌های پایانی دهه‌ی نود شمسی در این نوشته محقق شده است.
ویلیام براون متأثر از ژیل دلوز پرسش «سینما چه می تواند باشد؟» را به پرسش «سینما چیست؟» ترجیح می‌دهد. کتاب در عین اینکه سعی می‌کند تمرکزش را روی این سوال بگذارد که سینمای دیجیتال چگونه چیزی است و می‌تواند باشد، از قابلیت‌های زیبایی‌شناسی و فلسفی سینمای آنالوگ هم غفلت نمی‌کند. در واقع نویسنده در ابر سینما در جستجوی منطق جدیدی برای فهم سینماست. منطقی که می‌توان رد پایش را حتی در سینمای آوانگارد پیشادیجیتال هم دنبال کرد.
Thanks for clicking. That felt good.
Close
