راز بزرگ شاهنامه فردوسی: موسیقی کلمات!
با به میان کشیدن نام شاملو و فردوسی پیش از همه ابراز نظر جنجالی و واکنش‌برانگیز او در دانشگاه برکلی به یاد آورده می‌شود که در سال‌های آخر عمر شاعر امروزی بیان شد. اما شاملو بیش از دو دهه قبل از آن در مقاله‌ای در مجله خوشه، شماره 29 با امضای ا. بامداد و با عنوان ضابطه‌های شعر نو درباره فردوسی و زیرکی او در فرار کردن از قوانین تخطی‌ناپذیر شاعری زمان خودش تجلیل کرده بود. شاملو در این مقاله معتقد است که وزن شاهنامه (فعولن فعولن فعولن فعل) بهترین وزنی بوده است که فردوسی می‌توانسته برای بیان مضامین رزمی خود برگزیند پس همین وزن بدترین انتخاب برای بخش‌های بزمی بوده است. اما فردوسی با بهره‌گیری از موسیقی کلمات از این جبر وزنی گریخته است.
