برچسب: سیمین بهبهانی

مجله گردون در پایان سال 1369 سوالی ساده و به قول خود مجله «کلی» از نویسندگان و شاعران مطرح آن روز ایران پرسید: دهه شصت چگونه گذشت؟ دهه‌ای که یکی از سخت‌ترین دوران‌ها برای ملت ایران و برای روشنفکران و نویسندگان بود. این سوال عامدانه همین‌قدر کلی مطرح شده بود تا هرکدام از نویسندگان به دید و صلاح خود پاسخی حدوداً چهارصد کلمه‌ای به آن بدهد و زاویه دید خود را روشن بسازد. سیمین بهبهانی به این سوال از دریچه‌ی وضع شعر در دهه شصت پاسخ می‌دهد. او ضرباهنگ انقلاب را دخیل در تجربه‌های ادبی و شعری این دهه می‌داند.

سیمین بهبهانی در شماره 17 نشریه کلک که در مردادماه 1370 چاپ شد نقدی نسبتاً مفصل بر رمان «سمفونی مردگان» نوشت که عباس معروفی نویسنده‌ی جوان سی‌وچندساله‌ی آن زمان به تازگی نوشته بود. برخلاف انتظار ما نقدهای اولیه بر «سمفونی مردگان» آنقدرها مهربان نبودند با اثر. نقد نویسنده‌ی برجسته‌ی نسل پیشین اثر مهمی بر جدی گرفته شدن رمان گذاشت و از این جهت نقدی است تاریخی. علاوه بر این، نقدی است پرحوصله و دقیق. خواندن آن پس از سی سال خالی از لطف نیست.

غاده السمان پیش از آن‌که شاعر باشد در جهان ادبیات عرب به عنوان یک نویسنده‌ی پیشرو شناخته می‌شود. نویسنده‌ای در پی شکل دادن به ایده‌ی وطنی درگیر جنگ. شعر او به واسطه‌ی روحیه‌ی عصیانگرش همواره شعری عاشقانه و در عین حال زنانه و در مقابل سنت‌ها بوده است.