حرف‌هایی که باید به پدرم می‌زدم
شغل پدر شخصی‌ترین اثر شالاندون است. کتابی که او در آن شهامت به خرج داده و قصه‌ی کودکی و پدر خودش را افشا می‌کند. داستان از زبان امیل شصت و چندساله‌ای روایت می‌شود که در مراسم سرد و بی‌روح خاک‌سپاری پدرش حاضر شده و قصه‌اش را در پس‌زمینه‌ای تاریخی و سیاسی تعریف می‌کند. شالاندون در «بازگشت به کیلی‌بگز» و «افسانه‌ی پدران ما» نیز به مسأله‌ی پدر پرداخته است.