برچسب: زهرا باقری

کدام سرزمین است که قهرمانان و گورهای‌شان را در میان خاک خود پنهان نکرده باشد، انسان‌هایی که روزهای هولناکی از زندگی‌شان تنها می‌شوند. آن زمان چه می‌گویند، چه می‌کنند. تنهایی یعنی، آن‌گاه که همه نقاب‌ها از چهره می‌افتند و انسان باور می‌کند که هیچ‌کس، مطلقاً هیچ‌کس او را نمی‌پاید، نمی‌بیند، نمی‌شنود.
ارنستو ساباتو، حرف‌های ژرف و لایه‌های پیچیده‌ی درون انسان را کلمه می‌کند تا خاک سرزمین پهناورش آرژانتین را، و خون‌های ریخته و مردمان زیسته بر آن را وصف کند.