«هر کدام از ما در طی روز به بهانه‌های مختلف می‌نویسیم. این نوشته‌ها ممکن است، نوشتن یک پیامک باشد، یا یک نامه. از طرف دیگر، ما گاهی با دیدن یک اتفاق یا شنیدن یک موضوع اجتماعی، می‌خواهیم مطلبی بنویسیم و آن را در شبکه‌های اجتماعی، یا رسانه‌ها به عنوان یک نظر منتشر کنیم.»
در طی 30 سال یعنی از آغاز دهه 70 تا سال 1400 پیشرفت‌ها و اختراعات و همه گیری ابزارهای جدید نظیر اینترنت و ماهواره، تغییرات گسترده‌ای در زمینه روزنامه‌نگاری پدید آورد. شکل روزنامه‌نگاری با آمدن اینترنت و گسترش شبکه های اجتماعی تغییر کرد. دیگر بحث درباره چگونگی تهیه خبر و نحوه انتشارش با آموزه‌های پیشین فرق می‌کند. حتی نوع جدیدی به نام روزنامه نگاری پهبادی شکل گرفت. شاید با شنیدن پهباد به یاد جاسوسی بیفتید اما موضوع استفاده از پهباد برای دسترسی به اطلاعات جدید است.
در اسناد آمده است که قدیمی‌ترین کتاب آموزش روزنامه‌نگاری روزنامه‌نگاری و تاریخ آن در جهان نام دارد که در ۸۱ صفحه در سال ۱۳۳۳ از سوی انتشارات معرفت در قطع رقعی به چاپ رسیده است. اساتید موثر روزنامه‌نگاری یا کسانی که سال‌ها در پای تخته‌ها نظریه‌های روزنامه‌نگاری را مرور و تجربه‌هایشان را بازگوکردند، کتاب‌های متعددی در اینباره نوشته‌اند.
روزنامه‌نگاران به دلیل توانمندی‌اشان در نوشتن با سرعت و عمیق، راحت‌تر از بسیاری می‌نویسند و مطالب را جمع
شین دونگ هیوک در یک اردوگاه در کره‌شمالی به دنیا آمده و بزرگ شده است. پدر و مادر او تنها پنج روز در سال اجازه داشتند همدیگر را ببینند و او محصول یکی از همان پنج روزهاست. شین تا وقتی از اردوگاه فرار نکرده بود هیچ چیز از دنیای بیرون اردوگاه نمی‌دانست. وقتی بلین هاردن روزنامه‌نگار آمریکایی زندگی او را در قالب کتاب فرار از اردوگاه شماره ۱۴ نوشت تصور می‌کرد نوشتن چنین تجربیاتی منجر به از بین رفتن هر اردوگاهی در جهان می‌شود. اما نشد. در کره جنوبی، مساله اتحاد با کره‌شمالی به مساله‌ای فرعی تبدیل شده و بنگاه‌های خبری آمریکایی هم از چنین داستان‌هایی استقبال نمی‌کنند ظاهرا به این دلیل که فراریان نمی‌توانند به انگلیسی حرف بزنند. از قرار، دنیا زبان کره شمالی را نمی‌فهمد.
«هر کدام از ما در طی روز به بهانه‌های مختلف می‌نویسیم. این نوشته‌ها ممکن است، نوشتن یک پیامک باشد، یا یک نامه. از طرف دیگر، ما گاهی با دیدن یک اتفاق یا شنیدن یک موضوع اجتماعی، می‌خواهیم مطلبی بنویسیم و آن را در شبکه‌های اجتماعی، یا رسانه‌ها به عنوان یک نظر منتشر کنیم.»
در طی 30 سال یعنی از آغاز دهه 70 تا سال 1400 پیشرفت‌ها و اختراعات و همه گیری ابزارهای جدید نظیر اینترنت و ماهواره، تغییرات گسترده‌ای در زمینه روزنامه‌نگاری پدید آورد. شکل روزنامه‌نگاری با آمدن اینترنت و گسترش شبکه های اجتماعی تغییر کرد. دیگر بحث درباره چگونگی تهیه خبر و نحوه انتشارش با آموزه‌های پیشین فرق می‌کند. حتی نوع جدیدی به نام روزنامه نگاری پهبادی شکل گرفت. شاید با شنیدن پهباد به یاد جاسوسی بیفتید اما موضوع استفاده از پهباد برای دسترسی به اطلاعات جدید است.
در اسناد آمده است که قدیمی‌ترین کتاب آموزش روزنامه‌نگاری روزنامه‌نگاری و تاریخ آن در جهان نام دارد که در ۸۱ صفحه در سال ۱۳۳۳ از سوی انتشارات معرفت در قطع رقعی به چاپ رسیده است. اساتید موثر روزنامه‌نگاری یا کسانی که سال‌ها در پای تخته‌ها نظریه‌های روزنامه‌نگاری را مرور و تجربه‌هایشان را بازگوکردند، کتاب‌های متعددی در اینباره نوشته‌اند.
روزنامه‌نگاران به دلیل توانمندی‌اشان در نوشتن با سرعت و عمیق، راحت‌تر از بسیاری می‌نویسند و مطالب را جمع
شین دونگ هیوک در یک اردوگاه در کره‌شمالی به دنیا آمده و بزرگ شده است. پدر و مادر او تنها پنج روز در سال اجازه داشتند همدیگر را ببینند و او محصول یکی از همان پنج روزهاست. شین تا وقتی از اردوگاه فرار نکرده بود هیچ چیز از دنیای بیرون اردوگاه نمی‌دانست. وقتی بلین هاردن روزنامه‌نگار آمریکایی زندگی او را در قالب کتاب فرار از اردوگاه شماره ۱۴ نوشت تصور می‌کرد نوشتن چنین تجربیاتی منجر به از بین رفتن هر اردوگاهی در جهان می‌شود. اما نشد. در کره جنوبی، مساله اتحاد با کره‌شمالی به مساله‌ای فرعی تبدیل شده و بنگاه‌های خبری آمریکایی هم از چنین داستان‌هایی استقبال نمی‌کنند ظاهرا به این دلیل که فراریان نمی‌توانند به انگلیسی حرف بزنند. از قرار، دنیا زبان کره شمالی را نمی‌فهمد.
Thanks for clicking. That felt good.
Close
