محمدکاظم کاظمی هفت دلیل آورده است تا نشان دهد چرا رهنورد زریاب را در ادبیات افغانستان و میان فارسی‌زبانان سرآمد می‌داند. کاظمی که شاعر است و سال‌های سال است در ایران ساکن است در این یادداشت خیلی موجز و مفید این ویژگی‌ها را فهرست کرده است. یادداشت او در ویژه‌نامه سالگرد درگذشت استاد زریاب منتشر شده که اجازه گرفتیم تا آن را به صورت مجزا هم منتشر کنیم.
آذرماه سال گذشته بود که استاد رهنورد زریاب، داستان‌نویس و ادیب مشهور افغانستان درگذشت. حالا در سالگرد درگذشت او جمعی از دوستان و دوست‌دارانش ویژه‌نامه‌ای جهت بزرگداشت او منتشر کرده‌اند. مقالات این ویژه‌نامه، برخی خاطراتی هستند که نویسندگان از او دارند و بعضی دیگر درباره شخصیت و منش رهنورد زریاب و برخی هم در بررسی آثارش. نام نویسندگان این ویژه‌نامه را برای پرهیز از اطاله کلام نمی‌آوریم اما برخی از بهترین‌های ادبیات افغانستان در این میان هستند.
محمد اعظم رهنورد زریاب نویسنده افغانستانی در ۷۶ سالگی در کابل چشم از جهان فرو بست. سیروس علی‌نژاد درباره او نوشته بود: «من وقتی به زریاب فکر می‌کنم، او را نویسنده‌ای از کشور همسایه نمی‌بینم. نویسنده‌ای از دشت پهناور زبان فارسی می‌بینم که وسعت آن از یک کشور و دو کشور فراتر است. هرچند بیشتر از همه در نوشته‌ها و کارها و گفتگوها همواره دغدغه افغانستان داشت.»
پس از درگذشت او فراوان درموردش نوشتند. اما ترجیح دادیم از زبان نویسندگان هموطنش درباره او بیشتر بخوانیم. به همین منظور بخش‌هایی از ویژه‌نامه روزنامه هشت صبح افغانستان در بزرگداشت این نویسنده مشهور را گلچین کرده‌ایم و در پایان می‌توانید فایل پی‌دی‌اف این ویژه‌نامه را هم دانلود کنید.
جمعه ۲۳ آذرماه محمداعظم رهنورد زریاب از بزرگان ادبیات افغانستان درگذشت. نام استاد زریاب برای مخاطبین ادبیات در ایران ناآشنا نبود. ارتباط بین جامعه ادبی ایران و او همواره برقرار و دوستانه بوده است. رهنورد زریاب سال ۱۳۲۳ در محله گذر ریکاخانه کابل به دنیا آمد و در نیوزلند و انگلستان تحصیل کرده بود و هم با دنیای مدرن آشنایی داشت و هم دل در گرو ادبیات کهن پارسی داشت. مجتبی نوروزی از دوستان و دوست‌داران استاد زریاب و رایزن فرهنگی سفارت ایران در افغانستان در این یادداشت جهان داستانی آثار رهنورد زریاب را بررسی کرده است. فقدان او لطمه بزرگی به ادبیات چه برای فارسی‌زبانان افغانستان و چه برای ایرانیان است.
سه کشور فارسی‌زبان بیشتر در دنیا نداریم و با توجه به این‌که تاجیک‌ها فارسی را به خط سیریلیک می‌نویسند، ما و پسرعموهای افغانستانی‌مان تنها بازار مشترک کتاب را می‌توانیم تشکیل بدهیم. نمایشگاه کتاب فرصت خوبی است تا ما همدیگر را بهتر بشناسیم و بدانیم در کشور همسایه و در ادبیات آن چه خبر است. از این حیث نمایشگاه کتاب تهران فرصتی مغتنم است برای سر زدن به غرفه‌های ناشرین افغانستانی.
محمدکاظم کاظمی هفت دلیل آورده است تا نشان دهد چرا رهنورد زریاب را در ادبیات افغانستان و میان فارسی‌زبانان سرآمد می‌داند. کاظمی که شاعر است و سال‌های سال است در ایران ساکن است در این یادداشت خیلی موجز و مفید این ویژگی‌ها را فهرست کرده است. یادداشت او در ویژه‌نامه سالگرد درگذشت استاد زریاب منتشر شده که اجازه گرفتیم تا آن را به صورت مجزا هم منتشر کنیم.
آذرماه سال گذشته بود که استاد رهنورد زریاب، داستان‌نویس و ادیب مشهور افغانستان درگذشت. حالا در سالگرد درگذشت او جمعی از دوستان و دوست‌دارانش ویژه‌نامه‌ای جهت بزرگداشت او منتشر کرده‌اند. مقالات این ویژه‌نامه، برخی خاطراتی هستند که نویسندگان از او دارند و بعضی دیگر درباره شخصیت و منش رهنورد زریاب و برخی هم در بررسی آثارش. نام نویسندگان این ویژه‌نامه را برای پرهیز از اطاله کلام نمی‌آوریم اما برخی از بهترین‌های ادبیات افغانستان در این میان هستند.
محمد اعظم رهنورد زریاب نویسنده افغانستانی در ۷۶ سالگی در کابل چشم از جهان فرو بست. سیروس علی‌نژاد درباره او نوشته بود: «من وقتی به زریاب فکر می‌کنم، او را نویسنده‌ای از کشور همسایه نمی‌بینم. نویسنده‌ای از دشت پهناور زبان فارسی می‌بینم که وسعت آن از یک کشور و دو کشور فراتر است. هرچند بیشتر از همه در نوشته‌ها و کارها و گفتگوها همواره دغدغه افغانستان داشت.»
پس از درگذشت او فراوان درموردش نوشتند. اما ترجیح دادیم از زبان نویسندگان هموطنش درباره او بیشتر بخوانیم. به همین منظور بخش‌هایی از ویژه‌نامه روزنامه هشت صبح افغانستان در بزرگداشت این نویسنده مشهور را گلچین کرده‌ایم و در پایان می‌توانید فایل پی‌دی‌اف این ویژه‌نامه را هم دانلود کنید.
جمعه ۲۳ آذرماه محمداعظم رهنورد زریاب از بزرگان ادبیات افغانستان درگذشت. نام استاد زریاب برای مخاطبین ادبیات در ایران ناآشنا نبود. ارتباط بین جامعه ادبی ایران و او همواره برقرار و دوستانه بوده است. رهنورد زریاب سال ۱۳۲۳ در محله گذر ریکاخانه کابل به دنیا آمد و در نیوزلند و انگلستان تحصیل کرده بود و هم با دنیای مدرن آشنایی داشت و هم دل در گرو ادبیات کهن پارسی داشت. مجتبی نوروزی از دوستان و دوست‌داران استاد زریاب و رایزن فرهنگی سفارت ایران در افغانستان در این یادداشت جهان داستانی آثار رهنورد زریاب را بررسی کرده است. فقدان او لطمه بزرگی به ادبیات چه برای فارسی‌زبانان افغانستان و چه برای ایرانیان است.
سه کشور فارسی‌زبان بیشتر در دنیا نداریم و با توجه به این‌که تاجیک‌ها فارسی را به خط سیریلیک می‌نویسند، ما و پسرعموهای افغانستانی‌مان تنها بازار مشترک کتاب را می‌توانیم تشکیل بدهیم. نمایشگاه کتاب فرصت خوبی است تا ما همدیگر را بهتر بشناسیم و بدانیم در کشور همسایه و در ادبیات آن چه خبر است. از این حیث نمایشگاه کتاب تهران فرصتی مغتنم است برای سر زدن به غرفه‌های ناشرین افغانستانی.
Thanks for clicking. That felt good.
Close
