
به دنبال نویسندهای که از یادها رفته
«پرده آهنین» رمانی است مفرح و قصهمحور و طناز. قصهای ساده دارد و روایتی سرراست: راویِ خبرنگار رمان قرار است مهمترین و نانوآبدارترین مصاحبهی دورانِ حرفهایاش را با «جهانگیر فاتحی» انجام بدهد: مصاحبهای که اگر انجام بشود زندگیاش را زیر و رو خواهد کرد. اما این جهانگیر فاتحی کیست؟ شاید بیراه نباشد اگر بگوییم سراسر رمان در حکم پاسخی به این سوال است. جهانگیر فاتحی نویسندهای است که در سالهای پیش از انقلاب چند رمان منتشر کرده است و بعد از آن هم محو شده است؛ هم خودش و هم خاطرهاش.