برچسب: رضا امیرخانی
جانستان کابلستان
مشهورترین سفرنامه‌ی افغانستان که در سال‌های اخیر منتشر شده جانستان کابلستان است. رضا امیرخانی خسته از حوادث پس
کمونیسم از نمای نزدیک
«نیم‌دانگِ پیونگ‌یانگ» حاصل دو سفر رضا امیرخانی به کره شمالی در سال ۹۷ است. دو سفری که او با تمام تلاشی که می‌کند نمی‌تواند به کنه زندگی در پیونگ‌یانگ پی ببرد. خودش می‌نویسد: «فهمیدم که اگر صد سفر دیگر هم به کشور بروم چیزی بیشتر از این دستم را نخواهد گرفت.» به همین دلیل اسم کتاب را گذاشته نیم‌دانگ از شش دانگِ پیونگ‌یانگ. اما امیرخانی از دل همین پرسه‌زنی‌ها میان مردم عادی شهر تا ملاقات با نفر دوم کره‌ی شمالی، روایت‌ها و تصاویری دارد که پیش از این کمتر شنیده و دیده بودیم. «نیم‌دانگ پیونگ‌یانگ» تلفیقی است از سفرنامه‌نویسی، وقایع‌نگاری و جستارنویسی درباره‌ی کشوری که در قرنطینه‌ی همیشگی است.
جنگ هشت ساله در کتاب‌ها
با گذشت بیش از سه دهه از پایان جنگ تحمیلی، هنوز روزهای جنگ، آدم‌های جنگ و آن‌چه در آن هشت سال گذشت در حافظه ملت ایران زنده است. ملت‌هایی که تاریخ‌شان را می‌توانند به «روایت» تبدیل کنند، در گذر تاریخ زنده‌تر می‌مانند. روایتی گاه خلاقانه (ادبیات داستانی)، گاه پرشور (شعر)، گاه پر از جزئیات و دقیق (تاریخ‌نگاری) و گاه تحلیلی (جامعه‌شناسانه). در این پرونده سعی کردیم به هریک از حوزه‌های زیر تا جای ممکن وارد شویم و بیشتر آن‌هایی را ببینیم که نادیده مانده‌اند.
چطور رضا امیرخانی از دریچه کاراکتر «ارمیا» جنگ را دوره می‌کند..
ارمیا معمر، پسری نوزده‌ساله، دانشجوی عمران و از خانواده‌ای ثروتمند و سطح بالا، اولین بار در کتاب «ارمیا» از رضا امیرخانی معرفی می‌شود؛ چاپ سال ۱۳۷۴. اما آن‌چه این کاراکتر داستانی را ماندگار می‌کند، حضور مستمر او است در سال‌های پس از جنگ، در کتاب‌های بعدی امیرخانی: در «بیوتن» و در «رهش».
ارمیا در کتاب اوایل دهه هفتاد در و بعدها در نیویورک و در آخرین کتاب چاپ‌شده امیرخانی مرد آدم‌گریزی است که ساکن کوه‌ها شده. ارمیا تغییرات زمانه را در قلم نویسنده‌اش بازتاب می‌دهد.
جانستان کابلستان
مشهورترین سفرنامه‌ی افغانستان که در سال‌های اخیر منتشر شده جانستان کابلستان است. رضا امیرخانی خسته از حوادث پس
کمونیسم از نمای نزدیک
«نیم‌دانگِ پیونگ‌یانگ» حاصل دو سفر رضا امیرخانی به کره شمالی در سال ۹۷ است. دو سفری که او با تمام تلاشی که می‌کند نمی‌تواند به کنه زندگی در پیونگ‌یانگ پی ببرد. خودش می‌نویسد: «فهمیدم که اگر صد سفر دیگر هم به کشور بروم چیزی بیشتر از این دستم را نخواهد گرفت.» به همین دلیل اسم کتاب را گذاشته نیم‌دانگ از شش دانگِ پیونگ‌یانگ. اما امیرخانی از دل همین پرسه‌زنی‌ها میان مردم عادی شهر تا ملاقات با نفر دوم کره‌ی شمالی، روایت‌ها و تصاویری دارد که پیش از این کمتر شنیده و دیده بودیم. «نیم‌دانگ پیونگ‌یانگ» تلفیقی است از سفرنامه‌نویسی، وقایع‌نگاری و جستارنویسی درباره‌ی کشوری که در قرنطینه‌ی همیشگی است.
جنگ هشت ساله در کتاب‌ها
با گذشت بیش از سه دهه از پایان جنگ تحمیلی، هنوز روزهای جنگ، آدم‌های جنگ و آن‌چه در آن هشت سال گذشت در حافظه ملت ایران زنده است. ملت‌هایی که تاریخ‌شان را می‌توانند به «روایت» تبدیل کنند، در گذر تاریخ زنده‌تر می‌مانند. روایتی گاه خلاقانه (ادبیات داستانی)، گاه پرشور (شعر)، گاه پر از جزئیات و دقیق (تاریخ‌نگاری) و گاه تحلیلی (جامعه‌شناسانه). در این پرونده سعی کردیم به هریک از حوزه‌های زیر تا جای ممکن وارد شویم و بیشتر آن‌هایی را ببینیم که نادیده مانده‌اند.
چطور رضا امیرخانی از دریچه کاراکتر «ارمیا» جنگ را دوره می‌کند..
ارمیا معمر، پسری نوزده‌ساله، دانشجوی عمران و از خانواده‌ای ثروتمند و سطح بالا، اولین بار در کتاب «ارمیا» از رضا امیرخانی معرفی می‌شود؛ چاپ سال ۱۳۷۴. اما آن‌چه این کاراکتر داستانی را ماندگار می‌کند، حضور مستمر او است در سال‌های پس از جنگ، در کتاب‌های بعدی امیرخانی: در «بیوتن» و در «رهش».
ارمیا در کتاب اوایل دهه هفتاد در و بعدها در نیویورک و در آخرین کتاب چاپ‌شده امیرخانی مرد آدم‌گریزی است که ساکن کوه‌ها شده. ارمیا تغییرات زمانه را در قلم نویسنده‌اش بازتاب می‌دهد.