
برچسب: دیوید هاکنی


خطابهای برای قرن بیستویکم
شاید بتوان گفت «بزرگترین پیام» هاکنی در سرتاسر کتاب این است که اگر دقیق و متمرکز نگاه کردن را تمرین کنیم، تصاویر شگفتانگیزتر و هیجانانگیزتری از جهان را کشف خواهیم کرد که تا پیش از آن هرگز ندیده بودهایم. او در فصل هفت کتاب که موضوع اصلی گفتوگو «واضحتر دیدن» است، برای گِیفورد تعریف میکند که «کسی را با ماشین آورده بودم اینجا و از او پرسیدم جاده چه رنگی است. جواب نداد. ده دقیقهی بعد همان سؤال را پرسیدم و او دید رنگ جاده تغییر کرده است. بعد گفت “هرگز فکر نکرده بودم جاده چه رنگی است.” حقیقتاً اگر چنین سؤالی نپرسید، صرفاً رنگ جاده است. باید نگاه کنید و دربارۀ آنچه مدام میبینید سؤال کنید.»


خطابهای برای قرن بیستویکم
شاید بتوان گفت «بزرگترین پیام» هاکنی در سرتاسر کتاب این است که اگر دقیق و متمرکز نگاه کردن را تمرین کنیم، تصاویر شگفتانگیزتر و هیجانانگیزتری از جهان را کشف خواهیم کرد که تا پیش از آن هرگز ندیده بودهایم. او در فصل هفت کتاب که موضوع اصلی گفتوگو «واضحتر دیدن» است، برای گِیفورد تعریف میکند که «کسی را با ماشین آورده بودم اینجا و از او پرسیدم جاده چه رنگی است. جواب نداد. ده دقیقهی بعد همان سؤال را پرسیدم و او دید رنگ جاده تغییر کرده است. بعد گفت “هرگز فکر نکرده بودم جاده چه رنگی است.” حقیقتاً اگر چنین سؤالی نپرسید، صرفاً رنگ جاده است. باید نگاه کنید و دربارۀ آنچه مدام میبینید سؤال کنید.»