برچسب: دیوید بوردول

بوردول در کتاب «نقال‌ها…» سعی کرده است یک نوع ارزیابی تطبیقی از چهار منتقد معتبر سینمای امریکا در در اوج عصر طلایی هالیوود به‌دست دهد؛ کسانی که در انتهای دهه‌ی 30 و در طول دهه‌ی 40 درباره‌ی فیلم‌های هالیوودی نوشتند و تعریفی تازه‌ و بدیع از این سینما ارائه دادند. مهمترین ارزش کار این چهار منتقد در آن بود که جسورانه در برابر ادعای کلیشه‌ای «هالیوود آشغال است» مقاومت کردند و به جای ایدئولوژی‌های ازپیش‌ساخته‌ای که عادت منتقدان چپگرای فیلم بود، مختصات ویژه‌ی این سینما را کشف نمودند و به مخاطبان خود نشان دادند.

کسی که عمری نقد فیلم نوشته، حالا وقتی سراغ نقد کتاب می‌رود، آن پیشینه‌ی نقد فیلمش آیا حُسنی است برای کار «جدیدش» یا مزاحم کارش و عامل مخلی که باید مدام کنارش بزند؟ روبرت صافاریان که به عنوان منتقد فیلم شناخته می‌شود می‌نویسد «این پرسشی است که در این یکی دو سالی که بیشتر نقد کتاب نوشته‌ام تا نقد فیلم، با آن کلنجار رفته‌ام و البته از مدتی پیش کمابیش پاسخ آن برایم روشن شده است» در این یادداشت او سوال و پاسخش را با خوانندگان یادداشت در میان می‌گذارد.