حکایت‌هایی که در افق محو نمی‌شوند
کلیله و دمنه از آن دسته آثار قدیمی است که روزگاری در سرزمین‌های شرق، به‌خصوص ایران، توسط اهالی خرد بسیار خوانده می‌شد تا بلکه پند و نصایحش به گوشی چند بیاویزد و آداب زندگی به ایشان بیاموزد. اما از آنجایی که زبان کتاب نسبت به فارسی امروز کهنه و نامانوس شده و از سوی دیگر داستان‌های عبرت‌آموز آن برای اهالی ادب و بی‌ادبان سرسخت امروزی چندان کارگر نمی‌افتد، گیتی صفرزاده نقیضه‌ای کوتاه با عنوان «گلشاد و گلنوش» بر این کتاب نوشته و برخی حکایت‌ها را برای مخاطبان امروزی خواندنی‌تر کرده است؛ البته با وارونه کردن و دست انداختن آن‌ها.
