
اعترافات
«اعترافباز» قرار نیست داستان یا نقد ادبی یا پژوهشی اجتماعی باشد. اینبار زرلکی خودش را سیبل قرار داده. خودش هم در نظرگاه نقدشونده و هم در جایگاه نقدکننده نشسته است. این شخصیترین و غیرنرمالترین کتاباش است. کتاب با یک دفاعیه شروع و با یک دفاعیه تمام میشود. یکجور پیوست توضیحی از نویسنده که اولی دربارهی چرایی نوشتن کتاب و دومی به خاطر چرایی پایان دادن به کتاب است.