از چشم یابنده

آنتوان لورن، روزنامه‌نگار، کلکسیونر عتیقه‌جات و نویسنده‌ی فرانسوی کتاب «دفترچه یادداشت قرمز» است. رمانی کوتاه درباره‌ی گم‌شدن و پیدا شدن. ماجرای گشتن و یافتن. داستان با صحنه‌ی حمله به زن جوان و سرقت کیف دستی‌­اش آغاز می‌شود. مرد کتابفروشی به نام لوران کیف را پیدا می‌کند و چون هیچ نشانی[...]

سفر با قطار فلاکت

«ریگودون» یک رمان نیست. همچنان که باقی آثار سلین هم نوعی رمان-زندگی‌نامه هستند. این اثر یک گزارش و یک وقایع‌نامه است. سلین چندین بار در طی آن اشاره می‌کند که من در حال گزارش کردن وقایعی هستم که به چشم خودم دیده‌ام. مدام خوانندگان کتابش را به طور مستقیم خطاب[...]

1 Comment

جنایت و مکافات مدرن؟

«سه روز و یک زندگی» را می‌توان درگونه‌ی ادبیات جنایی قرار داد، ولی در طول داستان هیچ اثری از پلیس جنایی یا کارآگاهان ویژه به عنوان شخصیت‌های اصلی داستان با ویژگی‌های منحصر‌به‌فردشان نیست. شاید درست‌تر باشد آن را در گونه‌ی ادبیات معمایی دسته‌بندی کنیم. گونه‌ای که با اختصاص حجم اندکی[...]

تسخر به آزادی

آیا سفرکردن در معنای مرسومش نمی‌تواند برای آدم‌هایی بیهوده و کسل‌کننده باشد؟ در دنیای بیرون از زندان و انزوا چه خبر است؟ کدام مقصد کشف نشده برای مای مسافر باقی مانده تا پرچمی به نام خودمان را بر فرازش برپا کنیم؟ یک افسر فرانسوی که در دوئل با افسری ایتالیایی[...]

بانوی پاریس در شعله‌های آتش

وقتی ویکتور هوگو «گوژپشت نتردام» را در سال ۱۸۳۱ نوشت٬ یکی از اهدافش اصلا پیشگیری از ویرانی تدریجی کلیسا و کمک به حفظ و مرمت آن بود. به همین سبب در طول کتاب توصیف‌هایی طولانی از کلیسا و معماری آن، پنجره‌های نورگیر رنگی و ستون‌های عظیم و گوشه‌های تاریک و[...]

1 Comment

حرف‌هایی که باید به پدرم می‌زدم

شغل پدر شخصی‌ترین اثر شالاندون است. کتابی که او در آن شهامت به خرج داده و قصه‌ی کودکی و پدر خودش را افشا می‌کند. داستان از زبان امیل شصت و چندساله‌ای روایت می‌شود که در مراسم سرد و بی‌روح خاک‌سپاری پدرش حاضر شده و قصه‌اش را در پس‌زمینه‌ای تاریخی و[...]

1 Comment