برچسب: ادبیات فرانسه

در میان مترجمان ایرانی، عباس آگاهی کسی است که با دقت، دانش و تجربه‌ای کم‌نظیر در ترجمۀ آثار ادبی، به‌ویژه ادبیات جنایی، شناخته می‌شود. او که از دانشگاه سوربن پاریس دکتری زبان و ادبیات فرانسه دارد و سال‌ها در دانشگاه‌های ایران و اروپا تدریس کرده، اکنون در فرانسه زندگی می‌کند و همچنان به ترجمه مشغول است. در این گفتگو، از مسیر زندگی‌اش، علاقه‌اش به ادبیات سیاه، و نگاه دقیقش به ترجمۀ ژانر جنایی برایمان گفته است.

ژان کلود کری‌یر، فیلم‌نامه‌نویس نامدار فرانسوی، بیش از پنج دهه با بزرگان سینما مانند لوئیس بونوئل و میلوش فورمن همکاری کرد و آثاری خلاقانه و ماندگار خلق نمود. او با طنزی زیرکانه و نگاه انتقادی، ریاکاری بورژوازی و نهادهای قدرت را هدف گرفت. کری‌یر علاوه بر فیلم‌نامه، نمایشنامه و تله‌نمایش نوشت و اقتباس‌هایش از آثار کلاسیک ادبی، وفادارانه و خلاقانه بود. زندگی و حرفه او نمونه‌ای الهام‌بخش از ترکیب استعداد، پشتکار و همکاری هنری است که نسل‌های بعدی فیلمنامه‌نویسان را شکل داد.

متنی که در ادامه می‌خوانید بخشی از مقاله «تازه‌های رمان فرانسوی»، نوشته دکتر فاطمه سیاح منتشره در نشریات شوروی به سال 1930 میلادی است. دکتر سیاح در این بخش نقدی داشته بر رمان مکتب زنان، نوشته‌ی آندره ژید. او معتقد است که ژید در این اثر قصد دارد این درس را به زنان بدهد که هدف‌های واقعی عشق چقدر از هدف‌های موجود در خیالات دور است و اگر زنی تمام زندگی خود را فدای این آرمان خیالی کند، چه بی‌رحمانه سرخورده خواهد شد.

نقد ماندگار فرصتی است برای معرفی نقدنویسان ایرانی. در این بخش هربار یکی از چهره‌های نقد ادبیات فارسی را با نمونه‌هایی از نقدهای ماندگارش معرفی می‌کنیم. آشنایی با افرادی که در این مسیر گام برداشتند و خواندن نقدهای  ایرانی، می‌تواند ارائه‌دهنده تجربیاتی باشد که مسیر نقدنویسی را روشن نگه دارد؛ زیرا نقد یکی از راه‌های شناخت، روشنگری و تغییر است. اولین پرونده نقد ماندگار به معرفی دکتر فاطمه سیاح اختصاص دارد.

کتاب داستان سمرقند در دو بخش کاملا مجزا نوشته شده است که با فاصله تقریبی یک هزاره اتفاق می‌افتند. در یک سو در زمان سامانیان و سلجوقیان همراه با خیام، خواجه نظام الملک و حسن صباح سیر می‌کنیم و در سوی دیگر با ماجرای مشروطه و چهره‌های آشنای آن دوره سروکار داریم و در انتها سر از مهمترین رویداد غرب یا شاید مهمترین شکست غرب، غرق شدن کشتی تایتانیک درمی‌آوریم، فروپاشی سمبولیک مهمترین دستاورد مدرنیته.

آفریدن برخی از شخصیت‌های داستانی، مرزهای قبلی ادبیات را می‌شکند و مسیر و نگاه تازه‌ای می‌سازد. گاه یک شخصیت داستانی بهترین نشانگر وضعیت تاریخی و اجتماعی دوران خود است و دشواری‌های زمانه خود را به روشنی بازگو می‌کند.