برچسب: ادبیات داستانی فارسی

فرشته نوبخت، داستان‌نویس و منتقد ادبی است و تاکنون آثاری مثل مرغ عشق‌های همسایه‌های روبرویی و کمی مایل به سرخ را منتشر کرده. در پویش «صدسال شمسی، ده داستان فارسی» او جزو کسانی بود که ۱۰ داستان فارسی مورد علاقه خود را برای بردن به قرن بعدی انتخاب کرد. در میان انتخاب‌های او نام کتاب تهران مخوف به چشم می‌خورد. از او خواستیم تا برایمان بنویسد که چرا کتاب تهران مخوف را جزو انتخاب‌هایش قرار داده و خواندن آن را مهم می‌داند.

در پویش «صدسال شمسی، ده داستان فارسی» ۵۸ نفر از اهالی ادبیات ده داستان فارسی مورد علاقه خود را انتخاب کردند. گرچه در این مدت نظرات همه این افراد منعکس شد اما شاید دیدن فهرست همه افراد و مقایسه انتخاب‌های آن ها با یکدیگر نیز تأمل برانگیز و جالب باشد.

سارا سالار زبان و ادبیات انگلیسی خوانده و نوشتن را با داستان کوتاه و ترجمه شروع کرده. با انتشار رمان  احتمالا گم شده‌ام  در بین خوانندگان ادبیات فارسی شناخته شد و رمان دومش با نام هست و نیست  هم با استقبال خوبی روبه‌رو گشت. با او درباره تجربه نوشتن و ویژگی‌های دو داستانش گفت‌وگو کردیم.

بسیاری عقیده دارند داستان فارسی نه بین خوانندگان محبوبیت چندانی دارد و نه ناشران تمایل به سرمایه‌گذاری برای چاپش دارند. بررسی آماری دقیقی از این ماجرا وجود ندارد. اما می‌توان آن را از زاویه‌های متفاوتی نگاه کرد و به بازار آن مثل هر محصول فرهنگی دیگری نگاه کرد.

آیا در داستان‌های فارسی به روایت تجاوز و آزارجنسی زنان پرداخته شده است؟ چه نگاهی به این ماجرا و تصویر زنان وجود داشته است؟ می‌کوشیم با بررسی چند داستان فارسی معاصر نگاهی به روایت مردانه تجاوز در داستان‌های فارسی بیندازیم.

درباره تجاوز و آزار جنسی در بسیاری از داستان‌های فارسی روایت‌هایی وجود دارد. اما روایت خود زنان از این ماجرا چگونه بوده است؟ آیا به سراغش رفته‌اند و چه تصویری از این شرایط و زنانی که گرفتار چنین موضوعی شده‌اند، ترسیم کرده‌اند؟