برچسب: ادبیات ایران

کتاب: نگهبان باد

معرفی و نقد: حامد مقامی

داستان‌های آپارتمانی بیش از یک دهه، شیوه‌‌ی غالب در داستان‌نویسی ایران بود. حالا چند سالی است که نشانه‌‌های پررنگ عبور از این مرحله دیده می‌‌شود. مجموعه‌‌هایی به سبک و سیاق «اتللوی تابستانی» را می‌‌توان نشانه‌‌ی محکمی بر پایان آن دوران دانست. چاپ چنین مجموعه ای در آخرین سال دهه نود این اطمینان را می دهد که حبس ادبیات در خانه و تکرار یک روایت با سرپوش و تعبیر اشتباه از درونگری انسان مدرن تمام شده و دوباره ادبیات ایران، جهان را با تمام گستردگی‌‌اش در آغوش می‌‌گیرد.