برچسب: ادبیات ایران

اگر ابراهیمی تنها کار پالوده‌سازی و ژرفابخشی زبان را در ادبیات کودکان ایران پیش برده باشد، نام او از جمله پیشگامانی است که سنگ‌های این بنای بزرگ را گذاشتند. اما به باور ما پژوهشگران تاریخ ادبیات کودکان ایران، تاثیر بزرگ نادر ابراهیمی را باید در لایه‌های پنهان گسترش عقلانیت انتقادی در جامعه‌ای دانست که در ستیز بین سنت و مدرن چسبیده به اولی و مماس به دومی در پی تعریف نقش خود در جامع نادر جهانی است، و همچنان در این راه سرگشته و حیران مانده است.

در اولین پروند‌ه‌ی دَبور (حلقه‌ی کتابخوانی) که به مرور شکل گرفت به یازده کتاب و چهار فیلم که هر کدام پیوندی با بوم جنوب داشته‌اند، پرداخته‌ایم. شرح آن را در این گزارش می‌خوانید.

دلگرمی آمدن کسی که رهبر باشد، مطلع باشد و بداند قرار است چکار کند، نه برای ایرانیان که برای هر جمعیت گرفتار و در تنگنایی پسندیده خواهد بود، دل‌خوشی که نمی‌توان آن را به سادگی رها کرد و از همین باور جدی، انجمن مخفی شهر و البته ساعدی برای پیاده کردن نقشه مبارزه خود علیه استبداد استفاده می‌کنند، آمدن امام‌قلی را وعده می‌دهند و آنچه برای مبارزه در مسیر مشروطه در شهر رخ می‌دهد را به پای او می‌بندند.

هانی­‌مون قصه­‌ی زیست در دل تضادهاست. قصه‌­ی عبور از گذشته. داستان ایستادن در برابر اسطوره‌­ای ازلی است. هانی‌­مون قصه­‌ی زمین‌گذاشتن بار گناه والدین به وسیله‌­ی فرزندان به جای به‌دوش‌کشیدن آن است. یک اسطوره‌شکنی در حد و اندازه­‌های خود.