برچسب: ادبیات ایران

حافظ به رندی شهره است، با همین رندی می‌تواند بازیگوشی کرده و طنز را وارد غزلیات جدی و عاشقانه‌اش کند. در این مطلب که بخشی از کتاب عرفان و رندی در شعر حافظ است، داریوش آشوری از بازیگوشی‌های کلامی حافظ که لایه‌های معنایی چندگانه‌ای به شعرش می‌دهد، می‌گوید.

قیصری در رمان سنگ اقبال جهانی تاریک و غبارآلود خلق می‌‌کند که در آن، نوادگان باید به‌‌جای گناه‌‌های اجدادشان مجازات بشوند. او با بهره‌‌گیری از داستان‌‌های عامه‌‌پسند و اساطیر، توازن بین انسان‌‌ها و طبیعت را برقرار می‌‌کند. معلم که تا انتهای داستان نام او مشخص نمی‌‌شود، همانند منجی است که از جهانی دیگر آمده و باید نقش سیاووش را برای این جامعه ایفا کند: جوانی پاک و بی‌‌نقص که باید قربانی شود تا جماعتی (از بی‌‌آبی) نجات یابند.