برچسب: ادبیات ایتالیا

بیابان تاتارها از آن دست رمان‌های در جستجوی معنای اگزیستانسیالیستی است که قهرمانانش همواره در مسیری بین اراده‌ی آزاد و پوچ‌گرایی سرگردانند و دائما در تصورات امیدوارانه و ناامیدانه‌ی خود تاب می‌خورند. بنابراین اگر به دنبال کتابی سرزنده هستید که شما را حسابی بربیانگیزد، به نظرم اصلا سراغ بیابان تاتارها نروید چون اساسا قرار نیست که ما از تماشای صحرای بی‌آب و علف تاتارها و زندگی در دژ باستیانی با آن دیوارهای دلگیر زردرنگ لذت ببریم. به عبارتی دیگر، این داستان کسالت‌بار است چون دینو بوتزاتی می‌خواهد چنین باشد.

سیلویا فدریچی نویسنده است اما چند دهه فعالیت جدی در باب آن چیزهایی که نوشته است نیز انجام داده، در واقع نوشته‌های او نتیجه راه‌اندازی یک گروه بین‌المللی فمینیستی و سازماندهی کمپین دستمزد برای کار خانگی و فعالیت در چندین پروژه و کمیته و انجمن بین‌المللی فمینیستی دیگر است که در یک کلام، مخالف وضع موجود کار می‌کنند. معروف‌ترین کتاب او کالیبان و ساحره است که تاریخ سرمایه‌داری را این‌بار با محوریت زنان بازگو می‌کند. «انقلاب در نقطه صفر…» شامل 15 مقاله است که بیشتر آن‌ها در مجلات یا کتاب‌های دیگری منتشر شده‌اند و درنهایت در این کتاب مجتمع شده و زیر چاپ رفته‌اند.

اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری به قلم ایتالو کالوینو کتابی است درباره‌ی کتاب اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری. نه درباره‌ی چیزهایی مثل سبک کتاب و مضامین آن و تاریخ نگارشش، بلکه درباره‌ی ماجراهای دو تن از خوانندگان کتاب با آن، که داستان‌شان بدنه اصلی کتاب را می‌سازد. نمونه‌ی خوبی از یک داستان انعکاسی reflexive، کتابی درباره‌ی کتاب و خواندن و نوشتن.

ایتالو کالوینو، نویسنده صاحب سبک ایتالیایی در رشته ادبیات درس خواند و کارش را از همکاری با روزنامه‌ها و مجلات شروع کرد. خیلی زود سبک ویژه خودش را که همراه با لحنی طنزآمیز بود پیدا کرد و ژانرهای مختلفی را در کارهایش آزمود، از داستان تا مقاله و سفرنامه.

کیتی والدمن با تأکید بر مجموعه داستان «کلاغ آخر از همه می‌رسد»، از آثار اولیه‌ی ایتالو کالوینو، و رمان «کاخ سرنوشت‌های متقاطع»، از آثار متأخر او، سعی در نشان دادن مسیر نویسندگی کالوینو دارد. او معتقد است برج عاج جادوگری‌ کالوینو در دنیای نویسندگی کوچک‌تر شده و جایش را به خانه‌‌ای با اثاثیه‌ی فروتن‌تر، انسانی‌تر و قابل‌سکونت‌تر داده است. این مقاله با عنوان «The Becoming of Italo Calvino» در تاریخ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۱ در نیویورکر منتشر شد. کیتی والدمن، از نویسندگان نیویورکر، جایزه‌ی ملی منتقدان کتاب برای بهترین مرور کتاب در سال ۲۰۱۹ و جایزه‌ی انجمن ویراستاران مجلات آمریکا برای روزنامه‌نگاران زیر ۳۰ سال را برده است.

برخی کالوینو را نویسنده‌ی رئالیسم جادویی می‌دانند و برخی دیگر داستان‌های او را در دسته‌ی داستان‌های سوررئالیستی تقسیم‌بندی می‌کنند. کالوینو هم این است و هم آن. کالوینو در طول عمرش داستان‌های بسیاری نوشت. از این رو می‌توان وی را نویسنده‌ای پرکار قلمداد کرد. هرچند مانند هر نویسنده پر کار دیگری، برخی آثارش در سطوحی بسیار پایین‌تر از آثار شاخصش قرار می‌گیرند، اما در نهایت نمی‌شود از تاثیری که او بر ادبیات داستانی جهان گذاشت،‌ به سادگی گذشت. تاثیری چنان وسیع و عمیق که کار را به جایی رساند که گور ویدال منتقد ادبی فرانسوی، در پاسخ به سوال «مهم‌ترین نویسنده‌ی فرانسه کیست؟» جواب داد: «بدون شک ایتالو کالوینو»

ایتالو کالوینو در سه‌گانه‌ی «نیاکان ما» -«بارون درخت‌نشین»، «ویکنت دونیم‌شده» و «شوالیه ناموجود» – شخصیت‌هایی عجیب خلق کرده است: بارونی که بالای درخت زندگی می‌کند، ویکنتی که از وسط به دو نیم شده اما زنده می‌ماند و یک شوالیه‌ی ناموجود. کالوینو جنگ‌های صلیبی را بستری طنزآمیز برای رمان «شوالیه‌ی ناموجود» قرار داد. طنز کتاب در این است که شخصیت‌هایش زیاد خودشان را جدی می‌گیرند، حتی وقتی از اساس وجود ندارند. کتاب معرکه‌ای مسخره را تصویر می‌کند که هیچ‌یک از شعارهای پرطمطراق آن مفهومی واقعی پیدا نمی‌کنند، افسانه‌‌هایی که وقتی زیر ذره‌بین حقیقت‌بینی می‌روند، نه تقدس دارند، نه زهد، نه پارسایی و نه حتی سلحشوری و حماسه‌آفرینی.