
Autofiction: تخیل یا زندگی واقعی؟
این روزها اتوفیکشن «autofiction» – زندگینامه داستانی که عناصر سنتی رمان مانند پیرنگ و شخصیتپردازی را در هم میشکند – همهجا به چشم میخورد. این کتابها صرفاً از جزئیات خودزندگینامهای نویسندگانشان برای الهام گرفتن استفاده نمیکنند بلکه آنها را برای برهم زدن و پیچیده کردن تجربه ما از داستان و سوبژکتیویته، برای یافتن راهی جدید برای توصیف واقعیت به کار میگیرند؛ آن هم در زمانی که به قول کتی در کرودو «صحبتکردن درباره حقیقت سخت است» و شاید نوشتن درباره آن حتی سختتر هم باشد. الکس کلارک در مقالهای که در تاریخ 23 ژوئن 2018 در گاردین منتشر شده نگاهی میاندازد به نویسندگانی که از زندگی خودشان در داستانهایشان آوردهاند.