برچسب: ابوتراب خسروی

این رویاست یا کابوس؟ واقعیت است یا لفاظی و یا قصه‌ای؟ هرچه هست برای ابوتراب خسروی نظریه‌ای برای ساختار روایت است. شیوه و طریق اوست در کتاب ویران. مجموعه‌ی هشت داستان کوتاه که جز در یک داستان عاشقانه و قاصد که بن‌مایه‌های رئالیستی دارند؛ هرکدام به نحوی اجرا شده است.
این بخشی است از نقدی که شیرین زارع‌پور برای وینش فرستاده و به انتخاب تحریریه سایت چهارمین نقد برتر مسابقه شده است. هرچند بهتر بود پاراگراف‌بندی نیز در این متن رعایت می‌شد.

ابوتراب خسروی در آخرین کتاب خود دست به تجربه‌ای ضروری زده است: بازآفرینی مدرن قصه‌های شیخ اشراق؛ مجموعه‌ای از چهارده داستان که کوتاهی‌شان گاه به کمتر از دو صفحه می‌رسد. کار وی در این کتاب بازتاب و بازتولید منابع مکتوب فرهنگ ایرانی و نوعی پیوند زدن ادبیات اکنون به گذشته است.
نویسنده در تجربه‌ی تجریدی خویش سرگردان است و در کار دور ریختن «شکل غلط رفتار کلمات و هجاها»یی که پیشتر آموخته تا جا را برای «کلمه‌ها و سرمشق‌های تازه» باز کند؛ همچون قوشی تنها در پیِ ذریّاتِ سیمرغ.