نامه‌های نویسندگان همیشه بخش‌هایی جذاب و کشف نشده از شخصیت آن‌ها را به ما نشان می‌دهند. آن‌ها گاهی بیشتر از یک نامه ساده و حتی یک زندگینامه شخصیت و درونیات نویسندگان را منعکس می‌کنند. یکی از جالب‌ترین این نمونه‌ها نامه‌های ویرجینیا وولف پس از مرگ برادرش است. وولف از نوشتن این نامه‌ها چه منظوری داشت؟

استفن کینگ، نویسنده نامدار، داستان‌هایی می‌نویسد که میلیون‌ها نفر را درسرتاسر دنیا شیفته می‌کند و سالانه ۱۷ میلیون دلار درآمد برای او دارد. کینگ در خاطرات خود، در زمینه نوشتن، بینش‌های ارزشمندی را در مورد نویسنده بهترشدن، به اشتراک می‌گذارد و البته آن را خوشایند نمی‌کند. او می‌نویسد:«نمی‌توانم دروغ بگویم که نویسندگان بد وجود ندارند. متاسفم اما نویسندگان بد زیادی وجود دارند.»

نمی‌خواهید یکی از آن‌ها باشید؟ دراینجا ۲۲ اندرز عالی از کتاب کینگ درباره این‌که چگونه یک نویسنده شگفت‌انگیز بشوید، آورده شده است.

داستان زنان کوچک برای خوانندگان کتاب و بینندگان فیلمش بسیار آشناست. این اثر هنوز پس از سال‌ها مخاطبان فراوانی دارد تا جایی که باز هم فیلم جدیدی از آن ساخته شده. اما به نظر می‌رسد سلیقه مخاطبان این اثر از گذشته تاکنون فرق چندانی نکرده است. مخاطب در پایان عروسی می‌خواهد، خواسته‌ای که گرتا گرویگ، کارگردان جدیدترین فیلم زنان کوچک نیز به شکل زیرکانه‌ای به آن تن در می‌دهد.

متن حاضر بر پایه بررسی

در خانه تولستوی‌ها بیش از یک نویسنده زندگی می‌کرده. سوفیا زیر سایه همسرش قرار گرفت اما خاطرات او پرده از یک زندگی خانوادگی آشفته برمی‌دارد. خاطراتی که تا حوالی سال ۲۰۰۰ در روسیه مناسب انتشار ارزیابی نمی‌شد. سوفیا به عنوان یک زن با استعداد و روشنفکر، دوست داشت افق‌های وسیع‌تری داشته باشد، اما بیشتر و بیشتر توسط همسرش، مردی که سوفیا او را ایده‌آل می‌دید ولی با این حال از او عذاب می‌کشید، کنار گذاشته شده و منزوی می‌شد.

با بالا گرفتن اعتراضات ضد تبعیض نژادی در آمریکا و شهرهای بزرگ غرب، دامنه‌ی بازنگری‌ها به فیلم‌ها، کتاب‌ها و مجسمه‌ها هم رسید. از جمله فیلم حذف «بربادرفته» که البته بعد از مدتی همراه با یک توضیح تاریخی درباره زمینه‌های شکل‌گیری اتفاقات داستان دوباره به پخش اینترنتی بازگشت. اما آیا باید «بربادرفته» و سایر آثاری که در گذشته به وجود آمده‌اند و با استانداردهای تثبیت‌شده زندگی امروز مطابقت ندارند را حذف کرد؟ آیا اصولا بربادرفته وجوه نژادپرستانه دارد؟

کتاب‌سوزی نازی‌ها از ماندگارترین خاطره‌های مربوط به سوزاندن کتاب‌هاست. کتاب‌سوزی در دوران باستان هم بارها اتفاق افتاده و در تاریخ معاصر ما هم حداقل دو بار سابقه دارد. اما از بین بردن نسخه کاغذی کتاب‌ها چه معنا و دلیلی دارد؟
در نظام‌های تمامیت‌گرا معمولا یک یا چند کتاب است که همه باید بخوانند و خواندن سایر کتاب‌ها نه تنها ارزش نیست که مذموم هم به شمار می‌رود. کتاب‌سوزی وجه نمادین این اندیشه است.

در داستان‌های شاهنامه رود جیحون مرز ایران و توران است. اما این مرز مثل مرزهای امروزی نیست. داستان رستم و تهمینه آن سوی مرز اتفاق می‌افتد و سیاوش هم به توران پناهنده می‌شود و با دختر افراسیاب ازدواج می‌کند. شاهان این سو و آن سوی جیحون هردو بی‌خردند و قهرمانان شاهنامه این سو و آن سوی مرز قربانی این بی‌خردی. در شاهنامه، مرز بین آدم‌های پاک و آدم‌های ناپاک است. مرزها قراردادی‌اند اما قراردادی بودن مرز به معنای غیرواقعی بودن آن نیست و نقشه‌هایی چون نقشه‌ی سهراب جوان که می‌‌خواهد ایران و توران را یکی کند، هنوز محکوم به شکست است.

نوه‌ی ارنست همینگوی بزرگ به

قهرمان آن کیست؟ آیا می­‌توانید