ویلای اشباح (مجموعه کتاب اشباح)

ویلای اشباح عنوان جلد اول از مجموعه کتاب اشباح است. مجموعه‌ای شش جلدی به قلم کورنلیا فونکه، نویسنده‌ی آلمانی رمان‌های فانتزی و ماجراجویانه است. مجموعه کتاب اشباح با ترجمه مسعود حجوانی در ژانر وحشت برای گروه سنی 11+ سال منتشر شده است.

خانم فونکه بعد از تحصیل در رشته‌های علوم تربیتی و گرافیک،‌ابتدا مشغول به تصویرگری شد. او بیش از ده سال است که برای کودکان و نوجوانان داستان می‌نویسد و در حال حاضر نه تنها در آلمان در ردیف مشهورترین و محبوب‌ترین داستان‌نویسان است، بلکه در خارج از آأمان هم شناخته شده است. او را همتای آلمانی جی کی رولینگ (نویسنده‌ی آمریکایی هری پاتر) می‌دانند.

کورنلیا فونکه تاکنون جوایز بسیاری کسب کرده است از جمله دو بار برنده‌ی جایزه‌ی کتاب سال کودک بوک سنس شد و مدال ساکورا را از گروه بین‌المللی دانش آموزان ژاپن در سال ۲۰۰۶ گرفت. روزنامه تایمز در سال ۲۰۰۵ نام کونلیا فونکه را در اسم ۱۰۰ نام پرنفوذ سال قرار داد. سه‌گانه‌ی «قلب جوهری» و رمان «ارباب دزدها» از آثار معروف اوست که به فارسی نیز ترجمه شده‌اند. تاکنون بیش از ۲۰ میلیون نسخه از کتاب‌های فونکه در سراسر جهان به فروش رسیده است.

تام، خانم هدویگ آبدانه (شکارچی معروف اشباح) و شبحی به نام «هوگو» مجموعه داستان‌های اشباح را جان می‌دهند. در هریک از کتاب‌های این مجموعه قهرمانان آن، ماجراهای تازه و وحشتناکی را پشت سر می‌گذراند.

در جلد اول این مجموعه، ویلای اشباح یک شبح در زیر زمین است. تام با زانوهای لرزان به طرف پله‌ها می‌رود. او فکر می‌کند باید هرچه زودتر از آنجا دور شود. چه خوب که دوست مادربزرگش خانم هدویگ آبدانه خیال دارد به او کمک کند. خانم آبدانه یک شکارچی شناخه شه و معتبر اشباح است. او به تمام شیوه‌های شکار اشباح به خصوص از نوع ش-و-م یعنی شبح-وحشتناک-متوسط آشنایی کامل دارد.
وقتی که تام به شبح نزدیک‌تر می‌شود. می‌فهمد که این شبح زیرزمینی اسمش هوگو است و کلی گرفتاری و بدبختی دارد.

گزیده‌ای از کتاب ویلای اشباح

آن روز هم یکی از آن روزهایی بود که همه چیز کج و معوج می‌شوند. اول صبح وقتی که تام خیال پوشیدن شلوارش را داشت با کله خورد زمین، چون خواهر عزیزش برای شوخی پاچه‌های شلوارش را به هم گره زده بود. توی حمام کرم صورت مادرش را به جای خمیردندان روی مسواکش زد. توی آشپزخانه هم سرش محکم خورد به کابینت. تام گاه و گداری از این روزهای افتضاح داشت. بقیه‌ی خانواده هم حداقل چیزی برای خنده داشتند.