رویای دونده

رویای دونده نوشته‌ی وندلین ون درانن، نویسنده‌ی آمریکایی است. بیتا ابراهیمی این رمان را به فارسی ترجمه و نشر پیدایش آن را در مجموعه‌ی رمان جوان برای مخاطب جوان (بالای ۱۶ سال) و بزرگسال منتشر کرده است.

رویای دونده، داستان دختری ۱۶ ساله به نام جسیکا است که در تصادفی وحشتناک یک پایش را از دست می‌دهد. جسیکا که پیش از این تصادف دونده و ورزشکاری حرفه‌ای بوده، حالا دیگر نمی‌تواند بدود و این کابوس رهایش نمی‌کند. پزشکان به او پیشنهاد می‌دهند از پای مصنوعی استفاده کند، اما جسیکا دیگر حتی به راه رفتن هم فکر نمی‌کند. او در همین ناامیدی دست و پا می‌زند که با رزا، دختری مبتلا به فلج مغزی، آشنا می‌شود. دوستی رزا و جسیکا به آنان یاد می‌دهد که چطور از فرصت‌های تازه‌ی زندگی استفاده کنند و چطور به زندگی و هستی عشق بورزند.

مطالعه‌ی این رمان انگیزه‌بخش می‌تواند راهگشای جوانان باشد تا در راه کشف زندگی و حل مشکلات، قدم بردارند.

رویای دونده با عنوان اصلی the running dream نخستین بار در سال ۲۰۱۱ منتشر شد و در سال ۲۰۱۲ برنده‌ی جایزه‌ی کتاب اشنایدر فمیلی شد. هم‌چنین در فهرست لاک‌پشت پرنده سال ۹۷، ۳ لاک‌پشت را از آن خود کرد.

گزیده‌ای از کتاب رویای دونده

زندگی‌ام به پایان رسیده بود.

کابوس یک واقعیت تلخ، پشت رویاهای ناشی از مورفین جا خوش کرده بود.

واقعیتی که نمی‌توانستم با آن روبه‌رو شوم.

با گریه دوباره خودم را می‌خواباندم، آرزو می‌کردم، التماس می‌کردم، دعا می‌کردم که از این کابوس بیدار شوم و ببینم همه چیز خواب بوده،اما همیشه این کابوس بود که بیدارم می‌کرد.

مادرم آهسته می‌گفت: «هیس س س! اوضاع خوب می‌شه.»

اما چشمانش سرخ و ورم‌کرده بود و می‌دانستم خودش هم چیزی را که می‌گوید باور ندارد.

پدرم، قصه‌ی دیگری بود. حتی سعی نمی‌کرد به من دروغ بگوید. چه فایده‌ای داشت؟ او معنی این اوضاع را نمی‌دانست.

امیدهایم، رویاهایم، زندگی‌ام … به پایان رسیده بود.