ارکیده‌ های من

ارکیده‌های من نوشته فرزانه سکوتی از مجموعه رمان بزرگسال نشر پیدایش منتشر شده است.

پشت کتاب ارکیده‌های من

هوای غروب هوس پیاده‌روی را به سرم انداخت. بی‌هدف راه افتادم. پاییز شده بود. باران نم‌نم می‌بارید و چراغ‌ها کم کم روشن می‌شدند. روسری‌ام خیس شده بود. یک نفر کنار گوشم گفت: «سلام.»

برگشتم و زل زدم توی چشم‌هایش. نمی‌شناختمش. زد زیر خنده. گوشواره بهش می‌آمد. گفتم: «چقدر عوض شدی!»

پناه بردیم به کافه‌ای پر از دود سیگار. پناه گرفتمان از باران بود یا از سیل کلمه‌هایی که مشتاق فتنشان بودیم؟ نمی‌دانم. نشستیم و حرف زدیم. و او گفت و گفت. محو تماشا بودم.

عاشق حرف‌هایش شدم. عاشق چیزهایی که تعریف می‌کرد. گفتم: «میشه اینایی که گفتی بنویسم؟»

-برای چی؟

-شاید یکی مثل من هنوزم از این‌جور چیزا خوشش بیاد.

لبخند زد. آرام و متین.

-حالشو اگر داری بنویس.

چند ماه طول کشید تا اسم او را گذاشتم افسانه. حرف‌هایش را نوشتم و اسم حرف‌هایش را گذاشتم “ارکیده‌های من”. سه پاییز دیگر هم گذشت تا ناشری قبول کرد این حرف‌ها را چاپ کند. نمی‌دانم الان که تو داری این کلمه‌ها را می‌خوانی چه فصلی از سال است. اما می‌دانم تو هم ارکیده‌های عزیزی داری که باید مراقبشان باشی. هر ساعتی از هر فصلی که باشد، حواسمان باشد به ارکیده‌هایمان.