5 کتاب به یاد مادران، به قلم پسران
در این نوشتهها نگاهی به کتابهایی میاندازیم از گوشه کنار دنیا (آلمان، بلژیک، فرانسه، ایران) که در آنها مادران، مردهاند و پسران به امید رهایی یافتن از این اندوه به ادبیات پناه بردهاند و از مادر نوشتهاند.
در این نوشتهها نگاهی به کتابهایی میاندازیم از گوشه کنار دنیا (آلمان، بلژیک، فرانسه، ایران) که در آنها مادران، مردهاند و پسران به امید رهایی یافتن از این اندوه به ادبیات پناه بردهاند و از مادر نوشتهاند.
اولین کتاب لیست ما که در آن به موضوع مادران پرداخته شده است؛ زندگی رومن گاری و حضور مادر:
میعاد در سپیدهدم
در این کتاب که به نوعی خودزندگینامهی نویسنده است، رومن در جای جای کتاب از مادرش یاد میکند. مثلاً میگوید مادرش به اندازهی دریا بر او تاثیر عمیق گذاشته است. |
شاهرخ مسکوب از مادرش میگوید:
سوگ مادر
مسکوب از مرگ تدریجی خانه بعداز مرگ مادرش مینویسد، از اندوهی که همه جا دیده میشود. |
یادداشتهایی از رولان بارت در مورد مادران:
خاطرات سوگواری
رولان بارت نویسنده و فیلسوف و نشانهشناس و منتقد ادبی فرانسوی که مهمترین کارهایش نوشتن مولفههای ساختارگرایی و پساساختارگرایی و مرگ مولف بوده است در مرگ مادرش سوگواری عمیق و کوتاه نوشتههای پراکندهای را آغاز میکند. |
اثری از ژرژ سیمنون برای مادران:
نامه به مادرم
رابطهی ژرژ سیمنون، نویسندهی بلژیکی که با نوشتن داستانهای کارآگاهی و جنایی به ثروت و شهرت فراوان میرسد با مادرش همیشه پیچیده و همراه با مهر و کین بوده است. |
هاندکه بعداز خودکشی مادر از او مینویسد:
اندوهی فراتر از رویا
پیتر هاندکه، نویسندهی آلمانی برندهی نوبل سال 2019 که با کتاب ترس دروازهبان از ضربهی پنالتی به شهرت میرسد راجع به روزگار مادرش مینویسد. |