روز: 22 فروردین 1399

«در خانه بمانید یا بمانیم!»؛ این شاید پُرتکرارترین عبارت آشنای این‌روزها باشد؛ توصیه‌ای کوتاه و ساده، هرچند در عمل تا حدی ملال‌آور، برای بالا رفتن احتمال رهایی از شر نوعی همه‌گیریِ نگران‌کننده و عذاب‌آور. در بخش دوم سری کتاب‌شناسی مطالعات خانه به سراغ سه کتاب دیگر رفته‌ایم: تاریخچه‌ی خصوصی خانه نوشته‌ی بیل برایسون، کلبه هایدگر اثر اَدَم شار و یک کتاب تالیفی آمدیم خانه نبودید نوشته‌ی نسرین ظهوری. به این امید که این مجموعه دعوتی باشد به دیدنِ دوبار‌ه‌ی خانه و خود در خانه و خانه در خود.

شخصیت‌های مک دونا، بی‌پرده‌اند، بی‌ادبند، هیچ قید و بند آشنایی را نمی‌پذیرند، به راحتی به ارزش‌های کنده‌کاری‌شده بر روح جمعی ما توهین می‌کنند، غافلگیرمان می‌کنند، از این که بترسیم، نمی‌ترسند، از این که شوکه شویم، باکی ندارند و از این که بهمان بر بخورد، شاید اتفاقاً خوشحال می‌شوند! نمایشنامه مرد بالشی، نمونه‌ای دقیق از توصیفات بالاست.