روز: 16 بهمن 1398

رفتارهای خشونت آمیز در بچه‌ها همیشه مایه‌ی نگرانی است. اما شاید بد نباشد به این نکته توجه کنیم که خشونت یکی از احساسات انسانی است و بدون کتمان آن سعی کنیم تا با درک نیازها و ترس‌های کودکان، راه دیگری برای ابراز خشم جلوی پایشان بگذاریم. آیا داستان‌ها می‌توانند از پرخاشگری و خشونت جلوگیری کنند؟ بستگی دارد که چه جایگاهی برای خیال و تأثیر آن روی زندگی واقعی قائل باشیم.

تام راب اسمیت در جدیدترین رمان خود دست به خلق اثری تاثیرگذار و شاید کمی متفاوت زده، نشان دادن دریچه‌‌ای کم‌‌تر دیده شده از رمان جنایی؛ اثری با درونمایه‌‌های متنوع و خرده‌‌روایت‌‌های بسیار که از ابتدا تا انتها خواننده را با خود همراه می‌‌کند. طرح مسائل و مفاهیمی مانند خانواده، رازداری، آبرو، حیثیت، وفاداری، پنهان‌‌کاری، عارضه‌‌های روحی و روانی و… در کنار هم، سوال‌های اخلاقی زیادی را در ذهن راوی و البته مخاطب ایجاد می‌‌کنند: حقیقت چیست؟ چه‌‌کسی راست می‌‌گوید؟ چه‌‌کسی گناهکار است؟ من هم مقصرم؟ جنایت اصلی کدام است؟