روز: 22 اردیبهشت 1398

«موج نوی فرانسه» کتابِ سینه­‌فیلیایی به حساب نمی‌­آید، کتاب بسیار منطقی و بر اساس مستندات پیش می‌­رود و قرار است تلاشی باشد برای پاسخ به سوالات مهم در مورد موج نو و اثبات یکّه بودن آن. اما چگونه می‌­توان یکه بودن موج نو را اثبات کرد؟ آیا امکان این‌که با پدیده‌­ای که اساساً ویژگی‌­های سینه­‌فیلیایی دارد به صورت غیرسینه­‌فیلیایی برخورد شود وجود دارد؟
کتاب میشل ماری همزمان هم تاکیدی دوباره بر اهمیت موج نو است و هم تلاشی برای زدودن تعاریف اغراق‌­آمیز از آن.

قاعده‌ای در داستان کوتاه وجود دارد که می‌گوید: «در داستان باید تنها نوک کوه یخی را ببینیم و بیشترش باید زیر آب باشد.» حس و اثرگذاری در دفتر شعر حسن عالیزاده با همین قاعده مهار شده است. همه‌ی احوالات شاعر در لایه‌های زبانی و اجرایی زیر لفافی از «نگفتن» یا «بیان نکردن» یک کل بزرگ‌تر قابل خوانش است. عالیزاده شعر می‌نویسد تا خوانده شود نه اینکه مستقیماً خودش همه چیز را عریان کند.