زمان یکی از آن موضوعاتی است که هم فراگیر و هم خاص است. ما همه در دل فرایند زمانی واحدی هستیم. و در عین حال هر کدام‌مان زمان را به شیوه خاص خودمان تجربه و ادارک می‌کنیم. اگر چه ساعت یک دفتر کار در واشنگتن با همان سرعت ساعتی در دیوار خانه‌ای در تهران حرکت می‌کند، اما ساعات ‌و گذران زمان هرگز در دو مکان یکی نیست. تهران ۹ ساعت از واشنگتن جلوتر است.

یا شاید واشنگتن ۹ ساعت از تهران عقب‌تر! فردای کسانی که در تهران زندگی می‌کنند، اغلب، امروزِ کسانی است که در واشنگتن زندگی می‌کنند! از این گذشته کیفیت احوال آدمیان ربط مستقیمی در چگونگی گذر زمان‌ دارد.

با این وجود از سوی دیگر طریقی که ما زمان را تجربه می‌کنیم به طرز قابل توجهی مشابه است. زمانسنجی به مثابه یک علم، خیلی با مرز کشورها و اختلاف ساعت‌ها کاری نداشته و بیشتر به پیچیدگی‌های دی.ان.ای، به جزئیات مغز آدمی و به ریتم سیاره‌ای که در آن زندگی می‌کنیم ارتباط دارد. به نظر می‌رسد هر روز یک الگوی پنهان در خودش دارد؛ توانایی‌های شناختی ما در خلال یک روز ثابت نمی‌ماند. ما عمر خود را به عنوان سریال‌هایی با نقاط شروع، نقاط وسط و نقاط پایانی زندگی می‌کنیم که هرکدام از این نقاط رفتار ما را به یک مسیر جدید هدایت می‌کند.

وقتی با دیگران در زمان هماهنگ می‌شویم اغلب بهترین خودمان را بروز می‌دهیم و می‌توانیم قوا و استعدادهای درونی‌مان را بهتر از زمانی که تنها و منفرد هستیم شکوفا و فعال کنیم. طبق نظر «دنیل اچ. پینک» نویسنده کتاب کِی؛ ترفندهای علمی زمانسنجی عالی یکی از راه‌های هماهنگ شدن آدمیان با یکدیگر و از این طریق رشد و توفیق در زندگی گفت‌وگو است و او سعی می‌کند این شیوه از هماهنگی را در کتابش تحلیل و بررسی کند.

او درباره این ایده و نگارش کتاب‌هایش به طور کلی می‌گوید: بیشترین چیزهای خوب در زندگی با گفت‌وگو آغاز می‌شوند و من کتاب‌هایم را نه به عنوان آخرین کلمه، بلکه به عنوان کلمه آغاز این گفت‌وگو با خوانندگان در نظر می‌گیرم.

کتاب کِی؛ ترفندهای علمی زمانسنجی عالی درباره زمانسنجی و ارائه تصویری علمی از آن است. نویسنده معتقد است همه می‌دانند زمانسنجی همه چیز است، اما چیز زیادی در مورد خود زمانسنجی نمی‌دانند. به نظر پینک زندگی زنجیره‌ای از تصمیم‌های پی‌درپی در مورد کِی (چه زمانی؟) است؛ کِی یک کسب و کار را شروع کنیم؟ کِی یک کلاس را در برنامه خود قرار دهیم؟ و یا کِی رابطه عاطفی خود با یک فرد دیگر را جدی تلقی کنیم؟ و… با این حال ما این تصمیم‌ها را بر اساس شهود و حدسیات خود اتخاذ می‌کنیم، نه بر مبنای علمی با عنوان زمانسنجی!

پینک با بهره‌گیری از مجموعه‌ای از تحقیقات روان‌شناسی، زیست‌شناسی و اقتصاد نشان می‌دهد که چگونه می‌توانیم از الگوهای پنهان جدیدی استفاده کنیم تا جدول زمانی ایده‌آل خود در زندگی را ایجاد کنیم. چگونه می‌توانیم یک شروع متزلزل را به یک شروع تازه تبدیل کنیم؟ چرا باید از رفتن به بیمارستان در عصرها خودداری کنیم؟ چرا آوازخوانی به همراه دیگران به اندازه ورزش کردن برایمان مفید است؟

زمان ایده‌آل برای استعفا از یک شغل، تغییر حرفه و یا ازدواج کردن کِی است؟ کتاب کِی درباره نحوه ایجاد یک زندگی غنی‌تر و پربارتر با استفاده از سنجش و مدیریت زمان است.

نویسنده کتاب از یک سو باور دارد که زمانسنجی یک هنر است و از سوی دیگر سعی می‌کند در کتابش نشان دهد که علاوه بر آن زمانسنجی یک علم است. علم به این معنا که مجموعه‌ای از تحقیقات بین رشته‌ای و چندمنظوره است که بینش جدیدی در مورد شرایط انسان‌ها ارائه کرده و آنها را برای داشتن یک زندگی هوشمندانه‌تر و بهتر راهنمایی می‌کند.

پینک در مقدمه کتابش می‌گوید در دو سال اخیر به همراه دو محقق جسور بیش از هفتصد مقاله و تحقیق را خوانده و تحلیل کرده‌اند تا علم مخفی در زمانسنجی را کشف کنند؛ مقاله‌ها و تحقیقاتی در حوزه‌های مختلف اقتصاد و علم بیهوشی، انسان‌شناسی و علم غدد درون‌ریز، کرونوبیولوژی و روانشناسی اجتماعی و… . او در این کتاب از این تحقیقات استفاده می‌کند تا به بررسی پرسش‌هایی بپردازد که طیف گسترده‌ای از تجربه انسانی را شامل می‌شوند. اما غالباً از دید عموم پنهان می‌مانند.

چرا همیشه شروع‌ها – خواه یک شروع خوب باشد خواه شروعی نامناسب – تا این اندازه اهمیت دارند و چگونه می‌توانیم در صورت ارتکاب اشتباه در شروع کار، یک شروع تازه را ایجاد کنیم؟ یا چرا رسیدن به نقطه میانی – خواه نقطه میانی یک پروژه باشد، یا میانه یک بازی و حتی زندگی – گاهی موجب ناامیدی و گاهی موجب انگیزه‌بخشی ما می‌شود؟ چرا نقطه پایان به ما انرژی می‌دهد تا برای رسیدن به خط پایانی سخت‌تر تلاش کنیم، و در عین حال الهام‌بخش ما می‌شود که از سرعت خود بکاهیم و به دنبال معنا باشیم؟

چگونه زمان خود را با سایر افراد هماهنگ کنیم، خواه در حال طراحی نرم‌افزار باشیم یا خواندن یک سرود گروهی؟ چرا برخی از برنامه‌های زمانی مدارس مانع یادگیری می‌شوند و برخی از انواع زمان‌های استراحت موجب بهبود نمره‌های دانش‌آموزان؟

چرا فکر کردن به گذشته باعث می‌شود به یک گونه رفتار فکر کنیم، اما فکر کردن در مورد آینده ما را به مسیر دیگری می‌برد؟ و در نهایت این‌که چگونه می‌توانیم سازمان‌ها، مدارس و زندگی‌هایی بسازیم که قدرت نامرئی زمان‌سنجی را در نظر می‌گیرند؟ این کتاب تلاش می‌کند به این پرسش‌ها و پرسش‌هایی از این دست که معمولاً از دید ما پنهان مانده‌اند پاسخ دهد.

کتاب کِی؛ ترفندهای علمی زمانسنجی عالی با وجود این روش‌شناسی پژوهشی، تا حد زیادی علمی است؛ مخاطبان در این کتاب انبوهی از تحقیقات را مشاهده خواهند کرد که منابع‌شان در قسمت یادداشت‌ها آمده‌اند تا بتوانید مطالعات خود را عمق بیشتری ببخشند. اما در عین حال این کتاب یک اثر کاربردی نیز هست. در انتهای هر فصل بخشی آمده که نویسنده آن را «کتابچه ترفندهای زمان» نامیده است.

این بخش مجموعه‌ای از ابزارها، تمرین‌ها و نکاتی است که کمک می‌کند خوانندگان بینش‌ها و آموزه‌های ارائه شده در کتاب را به کار ببندید و از این اثر به عنوان یک کتاب کاربردی برای رشد و توفق در زندگی بهره ببرند.

زمانسنجی برای زندگی روزمره